PROLOGUE

14 4 1
                                    

Prologue:

Habang naka-upo sa isang matigas na bakal at naka-tuon ang pansin sa isang makulimlim na kahon, iniisip ang mga susunod na hakbang. Kahit man naiinis sa mga bagay na naka-harang sa mukha hindi man lang nag-abala. Habang buhay na nais mapag-isa, inis na inis at nais gumanti, may pumipigil ngunit nais kumitil. “Oras na, magbabayad sila.” nais silang ilibing o hindi naman kaya’y pahirapan. Maraming nais sabihin, ngunit pinipigilan.

Natatandaan pa ang mga taong sumira sa pagkatao, nais silang pahirapan hindi malaman kung saan magsisimula, kumuyom ang kamo at sinabing, “Humanda kayo.” Marahil mas lalong maiinis sa muling pag-bangon tila alam na ang kahinaan hindi na kailangan huminahon at simulan na ang kabaong isa-isa na silang babalikan simulan na’ten sa na una sa listahan.

Imagine Forest Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon