Lifeless

24. BÖLÜM - Visits

Yazar; leecrannie

Çeviri; SeKaism

Baekhyun'un gözünden; 

Alnıma konan küçük bir öpücük aklımın yine karışmasını sağlamıştı. 

Chanyeol gideli bir saat oluyordu ve ben burada, kafamda çok fazla düşünceyle, yatakta uzanıyor, boşluğa bakıyordum. 

Bugün çok ilgiliydi. Sıcak bakışları ve kibar gülümsemesi içimde farklı bir şeyler hissettiriyordu. Duyguya yabancılaştığımı hissetmiştim, ilk kez yaşıyormuş gibi, öyle olmasa bile. Bilmiyorum, belki uzun zamandır ilgi odağı olmadığım için neredeyse bu his bana yabancılaşmıştı. Belki de tüm bu zaman yüzünden, ilgilenilmeyi hak ettiğimi hissetmediğimdendir...Bu yüzden aklımdaki tüm bu iyi şeyleri sokmuyordum duvar ördüğüm kalbime. 

Beni öptüğünde, adeta gençliğimizdeki gibiydi, duygulanmıştım. Hasta olduğum her zaman, beni daha da iyi hissettiriyordu.

Yüzüme bir gözyaşının akmasına izin verdim. 

Herkesin mutlu olduğu, mutlu olduğum ve her şeyin daha basit olduğu zamanları özlemiştim. Geçmişi arkada bırakıp.. Chanyeolle ve çocuklarla yenisine başlama gibi bir şansım vardı hep. Ama elbette...elbette, bu şansı hiç kullanmayacaktım. Şansı kullanmanın lafını bile yapamazdım hiç çünkü aynı zamanda, hakkım yoktu. Ailemi öldürmüştüm ve herkesin hayatını yıkmıştım. Bir şey varsa da, çöp gibi çürümeyi ve sonsuza kadar acı çekmeyi hak ediyordum. 

Ancak, içimde hala biraz şüphe vardı. Kendime gerçekten doğru şeyi yapıp yapmadığımı soruyordum. 

Gerçekten herkesi dışarıda bırakmak doğru olan şey miydi? 

Ama ayrıca, ben hayatımda hiç doğru bir şey yapmış mıydım gerçekten? Bir hataydım, değil mi? Doğmuş olmasıyla bir hata. Bu nedenle, hayatımın geri kalanında öyle olacaktım. Öyleydim ve hep öyle olacaktı. 

Kafam ağrımaya başlamıştı. Sanırım yorgunluğum hala geçmemişti ve çok fazla düşünmekte yardımcı olmuyordu. Bir süreliğine düşüncelerimi durdurmayı ve aklımı temizlemeyi denedim. 

Vücudumun yorgunluğu geçtiğini hissedene kadar sadece kendi nefes sesimi dinledim. 

Biraz uykulu hissettiğimden, şimdilik her şeyi unutmaya ve düşüncelerimle yarın uğraşmaya karar verdim. Gözlerimi kapattım, jilet bıçağının yatağın yanındaki masanın üzerinde durduğunu tamamen unuttum ve uykumun beni ele geçirmesine izin verdim. 

İlk defa, vücuduma yeni kesikler eklemeden uyumuştum. 

~ Ertesi gün 

Chanyeol'un gözünden; 

Okul festivalinden hepimiz de yorulduğumuz için iki gün okulu kırmıştık ve hala kalan çöpler temizlenmeliydi. 

Kahvaltı için pankek yapıyordum ta ki kapı zili aniden defalarca çalınana kadar.

Ne lanet olası? Kimdi yine? 

Kapıyı açana kadar zil susmadı ve iki küçük bok-- Jongdae ve Jongin işgal etti. 

"Nasıl beklenir bilmiyor musunuz? Çok gürültülüydü!" Onlara bağırdım. Ama her zaman olduğu gibi, çok 'iyi-huylu' aptallar sadece beni görmezden geldi. 

"Hmmm~ Yemek kokuyor!" dedi Jongin ellerini çırpıp beni es geçerken. 

"Burada biraz takılsak sorun olur mu?" Jongdae, Jongin'i takip edip içeri girerken sordu.