Lifeless

12.BÖLÜM - Let's Just Stop This

Yazar; leecrannie

Çeviri; SeKaism

Chanyeol'un gözünden;

Kyungsoo ve Jongin'in, Baekhyun'la karşılaşması üzerine bir kaç hafta geçmişti ve ondan sonra hiçbirimiz onunla bir daha konuşmamıştık.

Boş müzik odasının zemininde oturuyordum, Kris hyung ve Junmyun hyung'un gelmelerini bekliyordum. Kris hyung öğrenci konseyinin başkanı, Junmyun hyung'da başkan yardımcısıydı. Yaklaşan okul etkinliği için benden yardım istemişlerdi. Ne tür bir yardım bilmiyordum.

Her neyse, Baekhyun'la tekrar konuşmadan önce, ona biraz zaman vermeye karar versek de, o kelimelerin kendi ağzından çıktığına inanamıyordum. Başta, Jongin bana olanları söylediğinde dalga geçtiğini sandım ama Kyungsoo'nun kırmızı ve şişmiş gözlerini görünce, dediklerinin doğru olduğunu anladım.

Açıkçası, neler olduğuna dair en ufak bir fikrim dahi yoktu. İki yıl önce, Baekhyun ve ben birlikteydik ve ondan sonra ertesi gün o aniden terk etmişti. Beklenmedik bir şekilde, lisenin ilk günü, beni terk eden Baekhyun'la aynı olmayan bir halde geri dönmüştü. Bizi tanımadığını bile söylemişti! Sonrada Kyungsoo ve Jongin'e defolmasını söyledi.

Neden bana hep bunu yapıyor? Daima aklımı karıştırıyor. Onu tekrar gördüğümde bile, aklımı yerinde bırakmamıştı ve yakın zamanda da vereceğini sanmıyordum. Ne kadar inkar edersem edeyim ona olan aşkım iki yıl geçse bile değişmedi ki.

Ben sana hala sırılsıklam aşığım, Byun Baekhyun. Canımı acıtsan da, seni hala çok seviyorum bu yüzden lütfen bir an önce böyle davranmayı bırak-sadece-lütfen.

Saatime bakarken, Kris hyung ve Junmyun hyung'un neden hala gelmediğini merak etmiştim. Öğlen 2'de burada buluşacağımızı söylemişlerdi, hepsinin de boş olduğu saatlerdi, fakat çoktan 2'yi 10 geçmişti.

Sabırsız olduğumu bilsem de beklemekten sıkılmış, onlara bakmaya karar vermiştim. Çünkü korkunç derecede sessiz olan müzik odası, beni sürekli Baekhyun'u düşünmeye itiyordu.

Oh Tanrım, onu gerçekten çok özledim.

Kapıyı açtığımda, büyük bir kutu taşıyan biri içeri girmişti. Kutuyu taşıdığı için yüzünü görememiştim fakat baya bi mücadele ettiğini görebiliyordum. Yardım etmeye karar verdim.

"Uhm, orada iyi misin? Biraz yardıma ihtiyacın var mı?" diye sordum. Muhtemelen daha önce de orada olduğumu bilmiyordu çünkü sesimi duyunca biraz şaşırmıştı. Soruma yanıtı bekliyordum ama o olduğu yerde durmaya devam etti.

"Uhh.. merhaba? Yardım edeyim mi?" Tekrar sordum ve neyse ki, sonunda bana cevap verecek gibi görünüyordu. Kutuyu biraz aşağı indirince yüzünü görebilmiştim. Bu kadar tanıdık bir yüz görmeyi beklemiyordum. - çok tanıdık olan birini.

—dalgalı kahverengi saçı gözlerine geliyor- kalın kare çerçeveli gözlük takıyordu- Bu Baekhyun'du.