Lifeless

5.BÖLÜM - Unbelievable

Yazar; leecrannie

Çeviri; SeKaism

Chanyeol'un gözünden;

Müdürün dediklerine gülmeden duramıyordum! Sonsuza kadar en havalı müdür olacağına eminim!

Şimdi lisedeyim, müthiş bir yıl geçireceğime adım gibi eminim, özellikle 11'imizin de aynı okula gelmesiyle. 12 kişiydik fakat biri, hayatımın geri kalanını onunla geçirmek istediğim kişi, bir balon gibi aniden ortadan kaybolmuştu. Hiçbir iz bırakmadan, hayatımdan çıkması nasıl da canımı acıtmıştı.

Neden bunu yaptığını anlamıyorum. Sonsuza kadar beraber olacağımıza söz vermiştik. Ama hayır, o sadece bana sahte bir umut verip, sonra da kalbimi kırmıştı.Şimdiye kadar, hala nasıl hissettirdiğini bilmiyorum. Ben sadece...Ben gerçekten sadece- bekle! Niye tekrardan düşünüyorum ki bunu? Kendime mutlu olup hayatıma devam edeceğime söz vermiştim! Onu tamamen unutacağım ve geriye kalan çocuklarla harika bir zaman geçireceğim.

Olumsuz düşüncelerimi bırakarak, olumlu düşüncelerle bu yıla başlamak zorundayım. Hiçbir şeyin lise hayatımı batıracağına izin veremem. Lisenin benim için unutulmaz ve mutlu anılarla dolu olacağına kendime söz vermiştim. Bu yüzden geçmişi arkada bırakmalı ve sadece geleceğe bakmalıyım. Orta okulda olanlar, orta okulda kalacaktı. Daha fazla üzülemezdim.

Happy Virus üzgün hissetmemeli!

Maalasef, müdürün konuşması bitmişti. Dönemin başlatılması için konferans salonuna toplanmamız istendi. Konferans salonuna geçer geçmez birisi sırtıma atladı ve beceriksiz olan ben, dengemi sağlayamayıp yere düştüm.

"GÜNAYDIN CHANYEOOOOOOOOOL!!!!" Biliyordum, başka kim olabilir ki zaten? Ayağa kalkarak burnumu ovuşturdum. Neyse ki kanamamıştı.

"NE VAR JONGİN!!!" Gerizekalı çocuğa bağırdım.

"Oh hadi ama Chanyeol, arkadaşını böyle karşılamamalısın." Yüzündeki sahte bir kalp kırılma ifadesiyle dedi.

"Ever haklısın~ İyi arkadaşlar sabahın köründe birbirinin sırtını zıplamazlar! Tüm günümü bir klinikte geçirmek istemem!"

"Aşırı tepki veriyorsun, biliyor musun? Bu kötü değil~"

"KÖTÜ DEĞİL Mİ! NE YAPMAK-" Diğer dört ses yüzünden susmak zorunda kaldım.

"Günaydın çocuklar!" Hepside tek bir ağızdan dedi.

"Oh, hey çocuklar!" diye cevap verdim. Kyungsoo, Sehun, Jongdae ve Tao'nun Jongin ve ben gibi ilk yıllarıydı.

"Selam. Pekala, ne yapıyorsunuz çocuklar?" diye sordu Kyungsoo.

"Oh, Jongini öldürmek üzereyim!" Yüzümdeki ürkütücü gülümsememle söyledim.