"İyiyim diyorum ama değilim Ceylin. Babamı, annemi şehit ettiler onlar. İkisi de gözlerimin önünde şehit oldular."
"Ellerine esir düştüğüm o teröristler gözümün önünde babamı şehit ettiler!"
"Daha babamın ölümünü, orada yaşadığım her bir an'ı atlat...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KAYIP İNCİ BÖLÜM 7
YAZARIN AĞZINDAN:
"Tamam, İzem, bak sonradan yan çizmek yok tamam mı? Seni bizimkiler ile mutlaka tanıştırmak istiyorum." İzemin telefonun diğer ucundan gülme sesini duydum.
"Söz vermiyorum İnci, ama bir ara ayarlamaya çalışırız. Ben de arkadaşların ile tanışmayı çok isterim elbette." Göz devirdim.
"Yine ortadan birden kaybolma da."
"Hadi ama İnci, o gün isteyerek gitmediğimi sana açıkladım." Gülerek görmeyeceğini bilsem de omuz silktim. "Her neyse, şimdi kapatmalıyım. Sonra konuşuruz tamam mı?"
Vedalaşıp telefonu kapattık.
İzem ile dün dolaşmak için dışarı çıktığım zaman tekrar karşılaşmıştık. Biraz sohbet etmiş ve telefon numaralarımızı birbirimize vermiştik.
Garip bir şekilde yabancılık asla çekmiyordum yanında. Onu bizimkiler ile tanıştırmak istemiştim ancak henüz kabul ettirememiştim.
Bu akşam Ceylin, sevgilisi ve arkadaşları ile cafe dışında bir yerde vakit geçirmek için toplanacaktık. En son benim evimde toplanmıştık ve o gün üzerinden 4 gün geçmişti neredeyse.
Bu akşam ki toplanma planını ise Yağız planlamıştı. Nereye gideceğimizi bilmesem de aldığım bilgiye göre şık ama sadece giyinmem gerekiyordu.
"İnci, neredesin?" Murat amcamın sesi ile irkilip bakışlarımı dolabımdan çekerek kapıya çevirdim. "Odadayım!"
Kapalı kapıyı hafif tıklatıp içeri girdi. Kısa bir an odaya bakındı, ardından bakışlarını bana sabitledi.
"Kaç gündür dağ olan kıyafetlerini toplamayı başarmışsın, pasaklı." Yanıma doğru adımlarken ona ters ters baktım. Yani biraz oyalanarak birkaç günde toplamış olabilirdim belki ama pasaklı bir insan asla değildim.
"Ben pasaklı değilim bikere!" yalandan kafasını salladı. Hıhı, değilsin. "En son kıyafetlerinden korkuluk yapmıyordun zaten."
Gözlerim büyüdü. "Alakası yok tamam mı? Ben sadece kaybolmasınlar diye en sevdiğim kıyafetlerimi belirli bir yere istifledim."
