"İyiyim diyorum ama değilim Ceylin. Babamı, annemi şehit ettiler onlar. İkisi de gözlerimin önünde şehit oldular."
"Ellerine esir düştüğüm o teröristler gözümün önünde babamı şehit ettiler!"
"Daha babamın ölümünü, orada yaşadığım her bir an'ı atlat...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KAYIP İNCİ BÖLÜM 8
YAZARIN AĞZINDAN:
Murat sıkıntıyla koltukta oturuyordu. İnci ise yukarıda, odasında uzanıyordu. Tamamen ruh gibiydi. Hiç kimse ile konuşmuyordu.
Bayıldığı gün hastaneye götürülmüştü. Baturalp İnci’nin telefonundan Murat’ı aramış ve olan her şeyi haber vermişti. Murat duydukları ile işini olduğu gibi bırakmış ve hastaneye gitmişti. Olanları öğrendiği andan beri patlamaya hazır bir bomba gibiydi.
İnci’yi hastaneden alıp eve getirmişti ve kimsenin onunla konuşmasına müsaade etmiyor, ulaşmalarını engelliyordu. Daha yeni tanışmış olduğu bu çocukların İnci’yi sürekli merak ediyor olmaları da Murat’ın gıcık olmasına sebep oluyordu.
Onlara ne oluyordu ki?
Ceylin bir kaç defa gelmişti ancak Murat onu kesin bir dille reddederek geri göndermişti.
O evde yaşanılanların etkisinden kimse çıkabilmiş değildi. İnci’nin o çaresizliği, bayılması ve anlattıkları sürekli akıllarına gelip duruyordu. Kimsenin aklından çıkmıyorken bunu bizzat yaşayan İnci’nin halini düşünmek bile istemiyorlardı.
Özellikle hastanede, doktorun onlara hastanın günlerdir uyumadığını ve bayılmasının sebebinin bu olduğunu söylediğinden beri. İnci, bununla yıllardır yaşıyordu ancak hala atlatamamıştı.
Herkes Ceylin’e istemeden de olsa tavır almıştı. Bu kadar düşüncesiz davranmasına karşı birçok şey demek de istiyorlardı ama Ceylin’in içinde yaşadığı ona yeterdi.
Bu sırada örümcek lakaplı seri katil boş durmamış ve birçok insanı öldürmüştü. Bu durumu artık saklayamıyorlardı. Türkiye genelinde anılmaya başlamış ve birçok habere konu olmuştu.
Örümcek artık herkes tarafından biliniyordu.
Kapı açıldı. İnci hareket etmeden öylece dururken İzem konuştu. “İnci?” sakin adımlarla içeri girdi. Kapıyı kapatıp İnci’nin yanına ilerledi. “Güzellik? Cevap vermeyecek misin bana da?” İnci sessiz kaldı. Aklı şu an burada değildi, gözlerinin önünde canlanan çok daha farklı şeyler vardı.
