Promise you won't // bankzitters

1.5 politiebureau

Robbie Pov:

De jongens vonden het goed als ik met Sam ging. Ze hadden al lang door dat ik aan haar gehecht was en dat zij mij vertrouwde. Nu zitten we in de auto nog 5 minuten. Sam is zenuwachtig dat zie je aan alles. "Heyy komt goed meisje. Het is zwaar maar je komt er door heen." Ze knikt en zegt "dat weet ik alleen ik had nooit verwacht dat ik vandaag nog zou leven." Rob ze kijkt mij vragend aan. "Ja" antwoord ik. "Mag ik bij jullie blijven wonen?" "Ik doe mijn uiterste best, maar ik kan het niet beloven." Ze knikt. Ik zie dat ze het snapt.

Robbie van de Graaf zeg ik als we bij de balie zijn. Gaat u maar door met Sam naar kamer 3. Er zit al iemand in als we binnen komen. "Hallo ik ben agent van de Speld. Ik doe het onderzoek voor jullie." Hallo ik ben Robbie van de Graaf en dit is Sam. Sam schrikt op en zegt "Sam de Vries". Ze snapte dat ze haar hele naam moest zeggen, omdat ze die nodig hadden.

Meneer van de Speld legte uit dat ze Sam apart moet spreken voor haar kant van het verhaal te horen en ondertussen wilde er een andere agent met mij praten over het voorval. Ik zeg tegen Sam dat ze het kan en dat het voor het betere is. Een vrouwelijke agent neemt mij mee. Ze vraagt hoe ze haar hadden gevonden. "We waren in een bos tijdens een korte pauze tussen de opnames door toen ze Sam vonden op het randje van een brug. Toen hebben wij haar meegenomen naar ons huis." "Wie is ons?" vraagt de vrouw. "Ik en vier vrienden. Matthyas het lam, Raoul de Graaf, Koen van Heest, Milo ter Reegen en ikzelf dus". "Oké ga"door zegt ze. Ze heeft bij ons geslapen en mij heeft 's avonds alles vertelt. Wel nadat ik er om vroeg." Ik vertelde over de paniekaanval en over de ochtend. De mevrouw schrijft alles op. "Van ochtend heeft ze mij ook laten zien dat er allemaal littekens van een snijwonden op haar arm zitten. Ze zei dat het door haar vader kwam en dat die haar pijn deed, dat is wat ik weet." Zegt ik. De mevrouw bedankt mij voor mijn verklaring ze zegt dat ik naar Sam kan als ze klaar is.

Voor ik naar de wachtkamer word gebracht vraag ik snel "wat gebeurt er nu met haar. Kunnen wij haar in huis nemen?" De mevrouw zegt "ja dat kan wel maar dan moeten jullie wel worden goed gekeurd door de mensen die over de adoptie gaan, maar voor nu kan ze prima met u mee. Dan geef ik u het nummer van de adoptie stichting en dan kunt u een afspraak maken met hun over de adoptie. Hier zal Sam wel mee moeten instemmen." Ik knik en wordt terug gestuurd naar de wachtkamer.

Na vijf minuten word ik terug geroepen. Naar de kamer waar Sam zit. Ik dat ze heeft gehuild en begin haar te troosten. Agent van de Speld verteld dat ze spoed gaan zetten achter de zaak en dat er een grote kans is dat haar vader de gevangenis in gaat. Ik kijk Sam aan en zeg dat het goed komt. De agent zegt dat er nog wat contact gegevens moeten worden opgenomen en dat Sam dan met mij mee terug mag naar huis. De contact gegevens gaan ook naar de adoptie stichting die kunnen dan regelen waar Sam wordt geplaatst. Sam kijkt geschrokken en vraagt of ze bij ons mag blijven en de agent zegt dat als wij dat aanvragen dat daarna gekeken kan worden, maar dat het sowieso 3 dagen kan duren voordat er contact wordt gelegd met mij. Sam wordt nog even meegenomen voor het laatste stukje. De foto's van haar blauwe plekken en littekens.

Als we het politiebureau uit lopen bel ik Matt en leg uit dat het goed was, maar dat we nog even naar de stad gaan". Sam kijkt mij verbaast aan. Ik zeg snel "we moeten wel kleren hebben voor jouw! En andere spullen". Ze knikt en we stappen de auto in. Nog geen vijf minuten later staan we in de H&M Sam en ik kiezen wat kleren uit en dan gaat Sam de kleren passen.

"Ze zijn fantastisch" zegt ze, als we de H&M uitlopen richting de HEMA voor wat extra spullen voor in het dagelijks leven. Ik kijk om mijn telefoon 12.46 we zijn al ruim 1 uur en 15 minuten in het winkelcentrum. Sam straalt helemaal. Ze heeft echt hele mooie spullen. "Kom zullen zo richting huis gaan de jongens wachten" zegt ik. "Ja is goed. Denk je dat de jongens het snappen?" Vraagt ze. "Tuurlijk ze snappen het wel hoor". Sam zucht opgelucht.

Matthy Pov:

Rob en Sam zijn al 30 minuten weg. Iedereen is naar zijn kamer gegaan. Ze hebben allemaal even tijd nodig om alles van de afgelopen dag te verwerken. Ik schrik op uit mijn gedachtes als mijn telefoon afgaat. Ik neem op. "Yo Matt het was goed bij het politiebureau. Ze gaat spoed achter de zaak zetten en er is een grote kans dat hij de bak in gaat." Zegt Rob. "Oké, komen jullie naar huis?" Vraagt ik. "Ehm nee we gaan eerste even naar de stad we zijn voor één uur terug." Ze Rob. "Toppie tot straks."

"Yo gasten ik heb nieuws van Rob" schreeuwt ik. Binnen tien seconden staan ze allemaal in de woonkamer. "Het gaat goed. Er staat spoed achter de zaak. Hij gaat waarschijnlijk naar de gevangenis en ze zijn nu naar de stad voor kleren en andere spullen die Sam nodig heeft." Roel zucht opgelucht en Koen komt op het idee een taart te maken. We stemmen in en beginnen direct.

Na 1,5 uur staat er een soort van taart. Nou het is net wat je het wilt noemen. "Yo Rob appt ze komen er aan en zijn er met 10 minuten." Zegt ik. "Oké top. Koen en Miel dekken jullie de tafel dan kunnen we zo eten." Vraagt Roel. Ja is goed antwoorden ze. Roel en ik kleden ons snel om. Dan staat Rob voor de deur met Sam.