Promise you won't // bankzitters

1.14 verlaat ons niet

Robbie Pov:

Ik zit voorin, maar toch voelt het alsof ik meters verwijdert van haar ben. Na nog geen vijf minuten komen we bij het ziekenhuis. We zijn in het Erasmus M.C. Het voelt raar, want het lijk zo groot maar het is op dit moment minuscuul in mijn hoofd. Ik loop met de brancard mee, maar bij de kamer word ik tegengehouden door een verpleegkundige. "Sorry je mag nog niet naar binnen. Zou je mij willen volgen." Zegt ze. Ze loopt naar de wachtkamer en vraagt "wie bent u van Sam?" "Haar vader" zeg ik. "Zou u wat papieren willen invullen en dan als u klaar bent naar de balie brengen?" Vraagt ze. "Ja is goed zal ik doen" zeg ik, terwijl ze mij een bord met daarop een blaadje zit en een pen aan geklemd zit.

Er staan vragen op als "heeft de patiënt allergieën" "een eerder medisch onderzoek gehad" "wanneer is ze voor de laatste keer naar de dokter geweest?''. Ik krijg al stress bij het invullen, omdat ik haar nog maar twee maanden ken en veel van de vragen niet volledig of überhaupt niet weet te beantwoorden. Ik loop naar de balie. "Wat kan ik voor u doen?" Vraagt de mevrouw. "Hallo ik ben de adoptie vader van Sam van de Graaf en ik moest een vragenlijst invullen, maar ik ben het nog maar voor twee maanden waardoor ik niet op alle vragen een antwoord weet." Zegt ik. "Dat is geen probleem. We hebben dat wel vaker. Het komt wel goed meneer.'' Ze pakt hem bord aan en ik loop weer terug naar mijn stoel in de wachtkamer. Na vijf minuten trek ik mijn jas uit die ik nog aan had en begin voor mijn uit te staren.

Na een halfuur wat als drie uur voelde roept de dokter Sam's naam. Ik sta op en pak mijn jas en loop achter de man aan. We lopen niet naar Sam's kamer, maar naar en aparte kamer naast Sam's kamer die we via een raam kunnen zien. "Robbie toch?" Vraagt de dokter. "Ja dat ben ik" zeg ik. "Oké Robbie ik ben dokter van Veld, op dit moment is Sam niet bij bewustzijn en slaap ze, omdat ze heel veel pijn heeft krijgt ze ook een redelijke lading pijnstillers. Ze kan er zelf uit waker worden als ze sterk genoeg is, maar we willen haar enkel eerst opereren voor ze wakker wordt" vertelt de dokter en laat mijn röntgenfoto's zien. Ik zie direct dat dit foute boel is.

"Robbie, Sam heeft haar enkel gebroken en een flink suiker tekort gehad en we schatten ook dat ze veel te weinig eet gegeten de afgelopen weken. Om haar niet te laten uitdrogen hebben wij een infuus met vocht aangebracht. Op dit moment stabiel genoeg om zelf te kunnen ademen, maar tot ze wakker is kan dat nog veranderen" Zegt de dokter. Ik schrik hiervan. Ik wist dat ze in een slecht conditie was, maar zo slecht niet. "Dank u dokter" zeg ik. "U kunt naar Sam maximaal twee personen tegelijkertijd bij haar" zegt hij en staat op een geeft mij een hand. Ik loop de kamer uit en direct die van Sam in.

Ik ga op de stoel naast het bed zitten. Ze zit onder de draadjes en je hoor allerlei geluidjes in haar kamer. Er zitten twee draadjes in haar neus een buis in haar mond en allerlei buisjes in haar armen en handen en draadjes naar haar borst. Na een paar minuten die uren lijken wordt ik gebeld. Ik kijk op het scherm "Matthy" staat er en ik neem snel op. "Yo gast waar ben jij?" Vraagt hij duidelijk in paniek. "Bij Sam, waar zijn jullie?" Vraagt ik. "In de wachtkamer. Kunnen wij ook komen?" Vraagt hij. "Nee, niet allemaal. Er mogen twee mensen bij haar." Zeg ik. "Welke kamer? ik kom wel eerst." Vraagt hij. "Kamer 12" zeg ik en hij hangt op. Binnen 10 seconden is hij er al. Hij doet alsof hij niet schrik van Sam's toestand, maar ik zie het wel. "Wat is er an de hand?" Vraagt hij. Ik barst opnieuw in tranen uit en leg het langzaam uit.

Hij staat op. "Zal ik het tegen de rest vertellen?" Vraagt hij. Ik knik en hij loopt weg. Langzaam komen de jongens 1 voor 1 langs en ze schrikken allemaal van de toestand van Sam behalve Milo. Hij reageert sowieso niet echt op iets en na een paar seconden loopt hij alweer weg en komt Matt terug en de dokter komt niet veel later binnen. "We willen zo snel mogelijk de operatie op Sam haar enkel doen. We kunnen hem nu doen dus we gaan Sam meenemen." Zegt hij. Ze rijden Sam weg en dan staan wij daar zonder Sam en we lopen terug naar de jongens, nou naar Koen. "Roel en Milo zijn naar huis. Milo trok het niet meer dus is Roel hem terug brengen en hij gaat ook even slapen thuis." Zegt Koen. "Oh oké. Sam wordt nu geopereerd." Zeg ik. En we gaan naast koen zitten.