1.12 helemaal fout

140 5 2
                                    

Sam Pov:

Ik ben weer een eens gaan hardlopen. Het is vrijdag middag en ik ben vroeg uit de jongens hebben opnamens tot laat.

De introductie week ging redelijk goed. De meiden uit mijn klas zijn heel aardig, maar de jongens kijken mijn raar aan en praten over mij. Over het feit dat ik alleen maar truien draag en nooit korte mouwen, maar dat durf ik niet en wil ik niet. Dat is gewoon nog te eng.

Na 2 uur ben ik kapot, maar ik heb wel de 25 kilometer aan getikt ookal ben ik bek af en begin ik me slecht te voelen vast omdat ik ben 'vergeten te eten' al de hele dag. Nu zal ik maar terug gaan. Oh ja kut. ik moet nu nog 25 kilometer terug lopen, dat was zeker niet mijn slimste move. Dit is al de tweede keer, maar ik zou als ik opschieten nog voor mijn vaders thuis kunnen komen. Hoop ik.

Bij de 35 kilometer begin ik me met elke stap slechter voelen. Dus besluit ik even te gaan lopen. Na een kilometer gaat ie weer beter en begin ik weer te rennen. Dan krijg ik een appje of het goed gaat van Rob en dat hij om 16.00 thuis is. Oh kut ik moet nog 15 kilometer in een uur. Ik ben redelijk goed, maar ik ben moe en zelfs als ik op topsnelheid ben is dat te moeilijk. Toch ga ik het proberen.

Maar na een minuut of 10 erin ik duizelig te worden en inkrijg vlekken voor mijn ogen. Ik pak mijn telefoon en stuur "help" naar Matt, want hij stond bovenaan. Nog geen seconden later belt hij mij in.
"SAM WAT IS ER" schreeuwt hij door de telefoon. "Ik voelde niet lekker en ik ben in het bos" zeg ik met al mijn kracht. "WELK BOS SAM" schreeuwt hij weer. "Weet ik niet." Zeg ik. "SAM."zegt hij "MATT IK ZIE NIETS MEER HET IS WAZIG HELP" schreeuw ik door hem heen. "SAM... SAM.......SAM antwoord godverdomme." Hoor ik voor ik weg val.

Matthy pov:

"MATT IK ZIE NIETS MEER HET IS WAZIG HELP" hoor ik. "SAM......SAM......SAM antwoord godverdomme." Schreeuw ik in de telefoon. Ik bel direct Rob. "Yo maat wat is er?" Vraagt Rob. "Sam ze belde mij in paniek en ze is toen weggevallen. Ze is in een bos, maar meer weet ik niet." Zeg ik snel. "OH KUT. Ik ga haar zoeken in het bos, als jij dan de politie belt." Zegt hij. "Oké ga ik doen. Doei" zeg ik en ik hang op.

"BOYS SAM ZITTEN IN DE PROBLEMEN WE MOETEN HAAR GAAN ZOEKEN IK LEG HET IN DE AUTO BETER UIT. KOM NU" schreeuw ik door het kantoor. Ze komen direct aan lopen en we stappen in Roels auto aangezien ik helemaal overstuur ben en hij meestal rustig blijft. In de auto vertel ik alles wat ik weet en bel de politie.

Robbie Pov:

Waar ik moet beginnen met zoeken. Geen idee. Het is in een bos, dus naar het dichtstbijzijnde bos. Ik heb mijn locatie in de groepsapp gedropt voor ik begon met zoeken. Nu loop ik in een bos opzoek naar mijn kind. Ik loop en er lijkt geen einde te zijn. Na een halfuur zijn de jongens er. Roel zoekt alleen, ik en Matt samen en Milo en Koen samen. De politie is niet aanwezig, omdat ze nog maar een uurtje weg is en we hebben geen idee waar ze kan zijn. De politie let wel extra op op meisjes met haar beschrijving, maar meer kunnen ze niet doen.

Matt en ik lopen stilletjes naast elkaar wanneer hij plots begint te rennen. Ik volg hem en dan zie ik het daar ligt ze midden op een zijpad. Ze ademt nog en haar hart klopt, maar er is geen beweging te zien. Ik stuur een appje dat we haar hebben. En daarna belt Matt de ambulance. De jongens komen snel aangerend.

"De ambulance is er met 4 minuten.'' Zegt Matt. Er nu niks dat we kunnen behalve wachten. Koen pakt haar telefoon. "Ehm jongens." Zegt Koen. "Ja wat is er we zijn bezig" zegt Milo boos. "Is het normaal om 37 kilometer te lopen" zegt Koen. "Nee tuurlijk niet. Hoezo dan?" Vraagt Roel. "Ehm dat heeft ze gelopen binnen 3 uur en 15 minuten." Zegt Koen. "WTF doe dit kind" schreeuwt Matt. Ik schrik ook van en verstijf, maar dan komt de ambulance aan rijden en ik schrik op.

Promise you won't  // bankzitters Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu