3 saatten fazla süren yoğun mesaj trafiğinden sonra sıkıldığım için içim her ne kadar daralsa da artık gelmeyi kesmiş olan mesajlar mutluluk veriyordu.
Akşam dokuz buçuktan sonra kimseyi rahatsız etmeyeyim diye mesaj atmayı bırakmışken gece yarısına kadar dönüşlerin gerçekleşmesi daralmama yol açan tek nedendi. Bugünün başlangıç olduğunu düşününce içim daha bir daralmasına ve üzülmeme yol açıyordu.
Hazırlamış olduğumuz formu daha sadece okulun yarısına göndermiş olmamla beraber geniş çaplı bir proje yapmamızdan kaynaklı çok çok daha fazla kişiye göndermem gerekiyordu.
Eski ortaokul arkadaşlarıma gönderip onların da arkadaşlarına göndermelerini söylemeliydim.
En önemli nokta ise kuzenimdi. Diğer bir deyişle en büyük sığınağım.
Daha ona formu göndermemişken bana mesaj atıp formu istemişti. Çoktan arkadaşlarına yaymaya başlamıştır bile. Bir de Aylin'in çevresi benim çevreme göre on kat daha geniştir.
Gece saat on iki buçuğa doğru ilerlerken yatağımın uzerinde uzanmış tavana bakarak düşünürken bir kez daha telefonumun bildirim sesi önce kulaklarımı sonra bütün odayı doldurdu.
Ama bu kadar da olmaz! İnsan biraz saygı duyar. Gecenin bu saatinde de mesaj atılmaz.
Sinirlendiğim için gelen mesajı umursamayarak yatak örtümün altına girerek uyudum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARİKULADEYİM
Teen FictionTexting olarak başlıyor sonra normal hikaye olarak devam ediyor. Harika, TÜBİTAK projesine katılmasıyla hayatına yeni insanlar girer. Böylece Harika'nın geçmişini öğreniriz. Harika ve çilekeş olan hayatı geleceğe doğru çilekeş olmaya devam etse de y...