Banyodan çıkıp kahvaltı masasına geçerken Alp gözünü ovuşturarak odasından çıkıyordu. Sinirli bir şekilde "Annemi sabahın köründe bu kadar kızdıran mal kim!" dedi.
Bana laf atmasını umursamayarak kahvaltıya yumuldum. Alp masaya yeni otururken ben kalkıyordum. Alp yine arkamdan bana laf atarken ben her zamanki gibi umursamayıp odama girmiştim bile.
Işık hızı ile hazırlanıp odamdan çıktığım anda Alp ağzında ekmekle "10 saniye önce odana girdiğine yemin edebilirim." dedi.
"Ağzında yemekle konuşma!" diye uyarsamda her zamanki gibi dinlemeyeceğini biliyordum.
Aile üyelerinin arkamdan tek kelime etmesine fırsat vermeden ayakkabımı alıp evden çıktım. Kapının önünde ayakkabılarımı giyip merdivenleri inmeye başladım. Bir yandan da kulaklığımı çözüp telefonuma taktım. Ekranı açtığımda kabak gibi duran 'Bir yeni mesajınız var.' ibaresi tuhafıma gitmişti.
Kim sabahın köründe mesaj atar ki.
Diye düşünmeme kalmadan dün gece görmezden geldiğim mesaj aklıma geldi. Ekran kilidini açıp konuşmaya girdim. Normalde sabahın bu saatinde insanlara mesaj atmam ama saygı duymayana ben de saygı duymam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARİKULADEYİM
Teen FictionTexting olarak başlıyor sonra normal hikaye olarak devam ediyor. Harika, TÜBİTAK projesine katılmasıyla hayatına yeni insanlar girer. Böylece Harika'nın geçmişini öğreniriz. Harika ve çilekeş olan hayatı geleceğe doğru çilekeş olmaya devam etse de y...
