Babamın nihayet eve döneceğini öğrendikten sonra son üç gün üç gecedir heyecandan yerimde duramıyordum.
Babam tır şoförü olduğu için eve nadiren dönerdi. Bu yüzden onu Alp'le birlikte her seferinde çok özlerdik. Küçüklüğümüzden beri hiç değişmez.
Bugün sabah 10 gibi eve varmış olmalıydı. Ama ben okuldaydım. Yerimde duramayıp bir an önce eve koşmak istiyordum.
Öğle zilinin çalmasıyla sınıftan fırlamam bir olmuştu. Eve olan iki fakikalık yolu ışık hızında geçerek eve gelmiş hızla ayakkabılarımı kenara fırlatırcasına çıkardıktan sonra babamın kollarına atladım.
Kollarını bana saran babam "Kızım benim." diyerek de aynı zamanda sözleriyle beni okşuyordu.
Peşimden eve giren Alp kıskanarak "Bende istiyorum!" diye babama koştu.
Sonunda ikimizi de kucaklamayı bırakan babam "Hadi yemeğe bak okula geç kalacaksınız sonra." diyerek moralimizi sıfıra indirmeyi başarmıştı.
Anında itiraz ederek "Öğleden sonra okula gitmesek olmaz mı?" dedim nazlanarak.
Babam sert bir karşılık vererek "Olmaz! Okuldan kaytarmak yok. Hem bende çok yorgunum biraz dinlenmiş olurum bu sürede." dedi.
Ne dersem diyeyim kabul ettiremeyeceğimi bildiğimden fazla üstelemedim ve yemeğimi yemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARİKULADEYİM
Teen FictionTexting olarak başlıyor sonra normal hikaye olarak devam ediyor. Harika, TÜBİTAK projesine katılmasıyla hayatına yeni insanlar girer. Böylece Harika'nın geçmişini öğreniriz. Harika ve çilekeş olan hayatı geleceğe doğru çilekeş olmaya devam etse de y...
