HARİKULADEYİM

21

Eveeett. Hikayede en sevdiğim bölümle geldim. Lütfen oylarınızı esirgemeyin😘

📖📖📖

"ALP! ALLAH CEZANI VERSİN SENİN, ALP! NERDESİN! HEMEN ÇIK ORTAYA YOKSA AHİRETE KADAR BEKLETMEZ ŞİMDİ VERİRİM CEZANI! ALP! BAK HALA ÇIKMIYOR! NE HAKLA BENİM TELEFONUMU YÜRÜTÜRSÜN!"

Banyodan çıkarken "Ne var ya! Ne bağırıp duruyorsun?" diye söylendi.

"Ahiretlik suç işliyorsun bir de sakin kalmamı falan mı bekliyorsun?"

"Ne suç işlemişim?"

Gözlerimden ateş çıkarcasına ona baktığımda "Telefonumu ver!" dedim.

"Bende değil."

"Bir de utanmadan yalan söylüyorsun."

"Bende değil ya!"

"Yok ya! Şu anda üzerinde olan benim ceketim de sende değildir kesin."

"Almak istiyorsan yakala!"

"KAÇMA! BURAYA GEL! ELİME BİR GEÇİRİRSEM SENİ... O ZAMAN BİTTİN OĞLUM SEN. KAÇMA! ABLADAN KAÇILIR MI HİÇ!"

"ABLAM BİR İBLİSE DÖNÜŞÜRSE NEDEN OLMASIN!"

"KARDEŞİNİN YALAN SÖYLEMESİNDEN DOLAYI OLMASIN O!"

"YOK YOK, DEĞİLDİR!"

"EEEEH! YETER BE!"

Gelen ses ile ikimiz de durup sesin geldiği yöne baktık. Annem!

"NE BAĞIRIP KOŞUYORSUNUZ! ETRAF DARMADAĞIN OLMUŞ!"

Alp ile birbirimize bakıp aynı anda çıkış kapısına koştuk. Koştuğumuz yol boyunca birbirimizi çekip itmekten geri kalmadık.

Evden çıkıp kendimizi sokağa attığımızda bile hala annemin arkamızdan bağırma sesi geliyordu.

Alp'a keskin bir bakış atıp bir süre onun da bana bakmasını bekledim. Nihayetinde bana baktığında "Hepsi senin yüzünden!" dedim ve evin içinde yarım kalmış olan kovalamacaya son hız devam ettik.

"KAÇMA, BURAYA GEL!"

Bir süre kovalamacaya devam ettik. Ara sıra arkasından bağırmaya devam ediyordum da hiç dinliyor muydu ki!

En son yavaşlayıp durduğumda arkasından seslendim. "Tamam, kovalamıyorum. Buraya gel!"

Hala arkasına bakmadan koşmaya devam ediyordu. Ah! Yoruldum.

Ayağımdaki ayakkabının tekini çıkarıp nişan aldım. Hedefe kilitlen, Ateş et, Headshot!

Anneden öğrenilen güzel özelliklerden biri.

Ayakkabı onu sersemletse de durmamıştı. Bende ayakkabımı alıp yarım yamalak giydikten sonra peşinden son hız koşmaya devam ettim.

"ALP! BURAYA GEL! TELEFONUMU HEMEN VER! KAÇMA!" diye bağırırken karşıdan gelen biri onu yakaladı. Kim olduğunu bilmiyorum ve umursamıyorum ama Allah ondan razı olsun.

Alp'in yanına geldiğimde saçlarından tutup çektim. Çekmemle kafası geri yattı.

"İKİ SAATTİR KAÇMA DEYİP DURUYORUM! SAĞIR MISIN! DUR DUR! SEN SAĞIR DEĞİL SIĞIRSIN!

Ben nefesimi düzene sokmaya çalışırken de Alp konuştu. "Abi sende kimsin ya!" diyerek onu yakalayan kişiye laf attı ve sonra bana dönüp devam etti.

"Özür dilerim."

"Gecikmiş özür bir boka yaramaz! Telefonumu ve ceketimi alıp seni kapı dışında bıraktığım zaman kıçın donsun da o zaman göreyim ben seni!"