chapter 34:because of him

193 1 0
                                    

Steven:

Kanina pa ako nakatayo sa labas ng gate nila at basang basa na ako ng ulan .nangangawit na din ako sa hawak kong karatula na medyo nakataas.
Badtrip naman kasing ulan na 'to eh.!
Pero kailangan ko magtiyaga basta para kay louisa gagawin at kakayanin ko ang lahat 
Dalawang oras at kalahati na pala ako dito thirty minutes na lang magaalas dose na.

Louisa mahal ko,please lumabas ka na..
Pagbulong ko sa sarili ko.
Kung puwede nga lang sumigaw gagawin ko talaga kaso,baka imbes na makausap ko siya mauudlot pa.

. . . . . . . . . . .


Tinignan ko ulit ang oras sa wristwatch ko saktong alas dose na pala at ang ulan sobrang sipag malakas pa din.
Uuwi na nga lang siguro ako baka hindi pa rin siya handa na makausap ako.
Pero napalaki ang mata ko ng may lumabas sa gate na nakapayong.napangiti ako.
Ang mahal ko..
Hindi niya ako natiis..
Nawala ang pagod at ngawit ko ng mas nakalapit na siya sakin.
Ano bang ginagawa mo sa sarili mo steve.!?
Sabi niya na pagalit at ang isang kamay nakapamewang pa.
M-mahal,.
Please,let me explain.
Tonong pagmamakaawa ko sakanya hindi ko na sinagot ang tanong niya.
Humugot siya ng malalim na paghinga kinakabahan ako sa sasabihin niya
Agad akong nakaisip ng paraan
Ngayon ko lang 'to gagawin sa buong buhay ko.
Lumuhod ako sa harap niya nakita ko ang reaksiyon niya na nanlalaki mata at napatakip sa bibig.
Tumayo kana nga diyan.
Sabi niyang walang reaksyon habang tumitingin tingin sa may gate nila.
Not unless you let me to explain everything about that photos.
Pagmamatigas ko pa rin alam kong kilala niya ako hindi ako titigil.
Okay,but we should get inside in your car.
Hindi iyon patanong na sinabi niya
Kundi utos pero susundin ko siya at sa lahat nang gusto niya.tumayo na ako at inakay na siya papunta sa sasakyan ko.

Maria louisa:

Tahimik kaming nasa loob ng sasakyan niya diretso lang ang tingin ko sa may harapan hindi ko siya natiis kanina nung makita ko ang kaawa awa niyang itsura na basang basa at baka mamaya magkasakit pa siya eh.
Effort talaga ang ginawa niya na tumayo siya ng ilang oras at lumuhod pa sa harap ko isang pagpapakumbaba ang ginawa niya nun kung siguro sa ibang lalaki lang hindi iyon magagawa.
Pero kailangan ko pa rin malaman ang lahat.
Speak..
Sabi kong diretso pa rin ang tingin sa harap.
Narinig kong huminga muna siya ng malalim.
'Nung time na hindi ka s-sumipot sa usapan natin dumiretso ako sa bar kasama ko ang mga barkada ko.
Oh' sh*t ..
Napamura na ako ng maalala kong may kasalanan din pala ako sakanya.
Napakagat labi na lang ako at hinintay pa ang iba pang sasabihin niya.
Nang ako nalang ang nakaupo sa table dahil busy ang mga barkada ko sa dance floor lumapit sakin ang isang babae.
Lapitin naman talaga 'tong si steven ng mga babae i admit it..nakakainis lang talaga ang mga ganun. Malalandi.!
Actually,. Kilalang kilala ko siya
Oh',.f*ck. . .
Pano' ko ba 'to sasabihin.?!
Napalingon naman ako sakanya sa biglaang pagmumura niya na napahilamos pa sa kanyang mukha at napakunot noo ako sakanya.
S-she's just my one of my flings before.
Biglang umiwas ulit ako ng tingin sakanya alam ko naman nuon din nung pinagtapat niya na may mga flings siya eh.
Masakit pa rin pala marinig yun hanggang ngayon,kaso mahal ko siya kaya tanggap ko 'yun.
Mahal ko,iniiwasan ko na siya at tinapos ko na din ang kung anumang meron kami.
Kung andun ka lang that time nakita mo sana kung anong ginawa ko sa babaeng 'yun.
Nang marinig ko ang galit sa salita niya tumingin ako sa mga mata niya.
Maniwala ka sakin mahal ko
Hindi kita kayang saktan.
Nakita kong halong lungkot at pagsusumamo niya sakin.
Bakit ko nga ba siya pinahihirapan?
Alam ko namang nagbago na siya at ako ang mahal niya,mahal ko din siya,kaya dapat akong magtiwala sakanya.
Hindi ko na natiis yumakap na ako sakanya. Nagsisisi ako kung bakit pinahirapan ko pa siya sana dapat kinausap ko muna kasi siya.

Si mom alam kong may kinalaman siya dito.!! I hate her..
Mahal ko,n-nasasakal ako.
Sabi niya na parang medyo nahihirapan nga sa paghinga.
Sorry. .
Nahihiya akong bumitiw sakanya kawawa naman ang mahal ko natuyuan na sa damit.
Amf, wala ka bang extra clothes diyan?
Para makapagpalit kana din.
Sabi ko nalang sakanya..bigla siyang ngumiti ng napakalaki.
You mean,hindi kana galit?
Okay na tayo?
Tanong niyang ngiting ngiti.
Opo,. Sorry kung hindi ako nagtiwala saiyo.
Malambing kong sagot..
Mahal ko,naiintindihan naman kita eh,
Okay lang na ganun ang maging reaksiyon mo pero sana huwag mo na ulit patayin cellphone mo nagaalala kasi ako.
Tsaka sana kung anumang maging problema haharapin natin ang mga 'yun.
Mahaba niyang paliwanag feeling ko tuloy para akong walang muwang sa isang relasyon.
He's really growing up samantalang ako nganga pa rin sa relasyon.
Nahihiya tuloy ako..

Sorry nga pala kung hindi kita napu-
Bigla niyang nilagay ang isang daliri niya sa bibig ko para putulin ang anumang sasabihin ko.
Hindi na mahalaga sakin 'yun,ang importante okay na tayo,sa isang text mo nga lang nun nawala na ang hinanakit ko sa'yo eh.
Mahal na mahal ko talaga ang lalaking 'to napapatawad niya agad ako kahit wala akong effort na gawin ang ginawa niya sakin tulad ngayon.
Sorry. . .
Yun na lang ang tangi kong nasabi.
Okay lang mahal,hindi mo na kailangan humingi ng sorry.
Sige ka hahalikan kita kapag inulit mo pa.
Wari'y nananakot pang tingin niya sakin but, i dont care kung kinakailangan sabihin ko yun kahit pa paulit ulit.
So-
Hindi ko na natuloy dahil lumapat na ang labi niya sa labi ko pero saglit lang
Bitin tuloy.hehe. . .
I told you.
Sabi niyang nakangisi sakin..
Mahal ko,pasok kana sa loob or kung gusto mo naman dito na lang tayo magdamag pabor sakin 'yun.
Tatawa tawa niyang sinabi hinampas ko siya ng mahina sa braso.
Gosh! I miss him.
Mahal, ingat ka pauwi huh..
I love you.
Sabi kong titig na titig sa mukha niya guwapo talaga.! mababangasan ko ang sinumang umagaw sa mahal ko.haha. . .
Okay,basta para sa'yo magiingat ako.
At sabay kindat niya sakin.napakagat labi ako.
He's teasing me. .
Lumapit na ako sa kanya para sa goodbye kiss namin..nilapat ko lang naman at bumitaw na.
I love you too.
Huling pahabol niya tumango at ngumiti ako
Ng matamis sakanya bago bumaba sa sasakyan niya.
Tumila na pala ang ulan at kumaway na ako papasok ng gate .alam ko kasing hindi aalis yun hanggat hindi ako nakakapasok sa loob pagakyat ko sa taas dinungaw ko nalang ang papaalis niyang sasakyan.
Sobrang saya ko grabe.!

Siguradong mahimbing na ang tulog ko nito.

Nakangiti akong humiga sa malapad kong kama na hugis puso.

I love my life. .
Because of him.

Zzzzz. . . .




THANKS FOR READING...

Hacienda Catalina series 1:ForeverMore(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon