Hacienda Catalina series 1:ForeverMore(COMPLETED)

chapter 15:In a relationship

Maria louisa:

Dalawang buwan na ang nakalipas at we're official in a relationship..
Syempre patatagalin ko pa ba?
Eh,gusto ko din naman siya..
Unti-unti ko na siyang nakikilala na inakala ko sa kanya 'nung first met namin na isa siyang arogante at mayabang binabawi ko na ngayon.hehe,. .
Napakagentleman,sweet maalalahanin at palagi niya akong napapangiti.'yan ang siya.
Masarap din sa feeling na maipakilala ka sa mga kaibigan at kakilala niya pero sa family na lang hindi pa.
Well,wala pa plan maybe,in the time rights come.
Isa na lang problema ko ang hindi pa masabi sakanya kung ano ang estado ko sa buhay.
Ano kaya magiging reaction niya?

Mahal,ano iniisip mo?
Napapitlag naman ako magkasama pala kami ngayon kumakain sa restaurant hindi ko alam kung saan 'to hindi naman ako layas 'etong kasama ko lang.!
At yes mahal ang endearment namin ako ang nagpasimula nun.
Wala naman masaya lang ako na nakauwi ka at magkasama tayo ngayon.
Sagot ko na nakangiti kauuwi niya lang galing ng cebu may inaasikaso siya 'yung branch na mall dun ang lugar na pagtatayuan.
Naiintindihan ko naman siya kahit medyo busy siya sa ngayon as long as nakikipagkomunikasyon pa rin siya at may time para samin..
Syempre naman lahat gagawin ko kahit ang dagat ay aking tatawirin makasama ka lang.
Habang sinasabi niya naman na may action pa 'yung dalawa niyang kamay na nakalahad sa harap ko.natatawa tuloy ako.
Ang baduy mo mahal.
Sabi ko sakanya na natatawa pa at tumingin ako sa paligid kung may nakatingin samin.
Thankful naman dahil wala at may mga sariling mundo.
Bumaling ulit ako sakanya nakapout na siya.
Grabe,kapag ganyan ang reaction niya mas lalo siyang gwapo tignan.

Steven:

Masaya ako dahil magkasama kami ngayon ni louisa hadlang talaga sakin ang cebu.haha. .
Kung bakit ba naman kasi doon agad nila napili ang lugar puwede naman dito muna sa malapit.
No choice na lang ako.
Swerte ko naman sa girlfriend ko dahil naiintindihan niya.
Mahal ko,.punta naman tayo dun sa favorite place ko.
Malambing niyang pag aya sakin. Alam ko naman na naiilang na siya sa mga tao hindi kasi sanay makisosyalan 'to.
Kaya ang swerte ko talaga..
Sure,kung gusto mo akong masolo walang problema sakin.
Bulong ko sakanya at hampas niya sa braso ko.
Tinignan ko mukha niya namumula.
Bakit kaya??
Ano bang kahulugan sakanya ang sinabi ko?
Natatawa na lang ako.

. . . . .

Andito na kami sa paguil river park nakaupo ulit kami na nakatapat sa may river kaya medyo malamig na at gabi na din.
Hinubad ko ang coat ko at nilagay sa magkabila niyang balikat.
Sinulyapan ko naman siya bigla parang napalitan ang masaya niyang mukha kanina lang nakatitig lang siya na parang may malalim na iniisip.
Kahit hindi pa niya sinasabi ang kung anong buhay meron siya alam ko na may problema siya.
Alam kong wala akong karapatan na magtanong saiyo but,i just want you to know i'm here at your side.
Pagbasag ko sa katahimikan namin.
Tumingin siya sa langit na parang doon humugot ng lakas ng loob.

Sigh. . .

Pagbuntong hinga niya ng malalim.
Its ok-..
Pagsasalita ko sana ulit pero nagsimula na siyang sumagot.
When i was a kid naranasan kong parang walang kasama because i'm one and only child hindi ko din naranasan makipaglaro kagaya ng mga bata ngayon dahil palagi akong grounded.
Nakangiti niyang pagbaling sakin ngunit makikita sa mata ang kalungkutan.
Hindi ko alam na nagiisang anak lang pala siya.
Even my father i didn't know who he is hindi ko na siya nakasama hanggang sa paglaki ko.
My mother said he died after my grandparents pass away.
Nalulungkot ako na hindi niya naranasan ang pagmamahal ng kanyang ama at hindi niya pa nakasama.

I-i..didn't felt my mom that she loves me,she's always angry when we're talking
I don't know why.!
Minsan iniisip ko na baka hindi ako naging mabuting anak sakanya..
Lalo na akong nasaktan ngayon sa naranasan niya. magisa siyang anak walang kapatid at ama na dadamay at tutulong sakanya pero ang mama niya andiyan pa pero hindi man lang naibigay ang pagmamahal para sa nagiisang anak niya pagbaling ko sakanya umiiyak na pala siya wala man akong magagawa para maibsan ang sakit na nararamdaman niya maicomfort ko man lang siya at ipadama sakanya na andito lang ako.

Maria louisa:

Hindi ko akalain na masasabi ko na sakanya kung anong nararamdaman ko ngayon hindi ko na din kasi mapigilan basta ang alam ko lang gusto ko ng ilabas ang sakit at sama ng loob ko.
Bigla niya akong kinabig papalapit sakanya at niyakap niya ako ng mahigpit kaya lalo akong umiyak..
Hushh. . Tama na andito na ako para saiyo mamahalin kita ng higit pa sa makakaya ko.
At wala kang kasalanan alam kong napakabuti mong anak.
Huwag mong isipin 'yun okay..
Pagcomfort niya sakin habang hinahagod niya ang likod ko.
Nakakataba ng puso ang mga sinabi niya masaya ako dahil nakilala ko siya.
Medyo matagal din kaming ganun ang naging posisyon na magkayakap lang..

A few minutes. . .

nahimas masan na ako sa pagiyak at bumitiw na ako sa pagyakap sakanya.
Alam ko mahal ka ng mama mo kasi kung hindi wala ka sana dito ngayon at hindi kita makikilala.
Pagpatuloy niya naman na nakangiti wari'y pinapagaan na ang loob ko at habang nakahawak ang dalawa niyang kamay sa magkabila kong pisngi na pinupunasan ang mga luha ko.
Tama siya binuhay pa rin ako ni mom kahit ganun siya makitungo sakin mahal niya ako.sapat na sakin 'yun.

. . . .

Nakatitig na siya sakin habang magkalapit ang aming mga mukha medyo nakakailang tuloy,. naaamoy ko pa hininga niya na napakabango.
Ano kaya mouthwash na gamit niya??

at unti-unti pa lumalapit na mukha niya sakin na ngayon nakatingin na sa mga labi ko.
Wai-t..hahalikan niya ba ako?
Sana this time matuloy na first kiss ko.pumikit na ako para damhin na lumapat ang labi niya sakin.

. . . .

Pfrrrtt. . .

Nagulantang ako sa nagpito at napamulat kami parehas ng mata napatayo na ako siya naman kitang kita ko na napaface palm habang tumatayo na din.
Natatawa tuloy ako sa reaction niya.
Ah..-ma'm and sir,.
Pasensya na po pero hanggang 9pm lang po open ang park.
Magsasara na kami, kayo na lang po kasi ang tao dito.
Sabi nung guard na napapakamot sa batok parang naiilang pa..
Napatingin naman ako sa paligid oo nga noh' tahimik na pala hindi namin namamalayan..
Pagbaling ko naman kay steven nakasimangot..
Bakit kaya??hehe.,
Ganun po ba,sige po paalis na din kami.
Baling ko sa guard at hinila ko na si steven..

Thanks for reading..

Sinipag ako makapag ud at dahil nakita ko na 500 readers na po kaya superduper thankful po kahit silent reader lang po kayo i appreciate it..

Enjoy next chapt.→