chapter 41: accident

201 4 0
                                    

maria louisa:

dilat ang aking mga mata na nakahiga sa kama habang pinagmamasdan ang tumatakbong oras.

ala una na ng madaling araw pero nagpapalipas pa ako ng kaunti para makaalis.

wala ng atrasan ito at nakapagpaalam na din ako kay shiela naging madrama pa bago siya pumayag wala din naman siyang magagawa dahil nakapagdesisyon na ako sa plano namin ni steven na sasama na ako sakanya.


lumipas pa ang oras saka ko pinakiramdaman ang paligid napakatahimik na at  mga kuliglig nalang ang tangi kong naririnig pati ang aircon dito sa loob ng kwarto ko. i'm sure tulog na din ang guwardiya dun sa labas . tsst... palagi kong naaabutan na ganun yun eh.

pero atleast may pakinabang siya ngayon huh'!. makakatakas ako ng wala silang kaalam alam..


.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

dala -dala ang isang maleta habang pababa ako ng hagdan maingat ang bawat hakbang ko para hindi makalikha ng anumang ingay. tanging dim lang ang ilaw sa kabuuan ng bahay 

wala naman na sigurong makakakita sakin nito.!

nang nasa ibaba na ako ng hagdan ibinaba ko muna ang maleta at sumalyap sa itaas saka ginala ko ang tingin.

dito na ako lumaki na parang walang pamilya .

lumaki ako na pakiramdam ko hindi kumpleto ang buhay ko.

ano bang maalala ko sa pamamahay na ito!

kabiguan, bangayan lang namin ni mom ang mga alaala na 'yun!

tama lang ang naging  desisyon ko .

i'm sorry mom .

paalam. . .

klick..

biglang lumiwanag ang paligid.

trying to escape?! maria louisa.!

napalingon ako kay mom na nanlalaki ang mga mata.

mom...

mahina kong pagkasabi at napapalunok.

dapat sa mga oras na 'to mahimbing na ang kanyang tulog.

binantayan niya ba ako buong magdamag.?

you can't run away. maria louisa.!

humalukipkip siya sa harap ko.

once you'll go.all your cards was off.!

did you get it.huh'.?!

dinuro niya pa ako at naniningkit ang kanyang mga mata . alam ko ng ganun ang mangyayari mabuti nalang at nakaipon ako mula sa negosyo namin ni shiela.

humugot ako ng malalim na paghinga bago nagsalita.

I- i'm sorry mom, but i have to do this.

saka binitbit ang maleta  at nilagpasan ko siya.

siya namang parang natulos sa kinatatayuan hindi niya siguro akalain na magagawa ko siyang biguin.

humarap ulit ako sakanya na malungkot ang mga mata.

goodbye. mom.

saka ako tumalikod ng tuluyan. mahal ko si mom pero hindi niya ko kayang mahalin at ang mahal ko sa buhay.. kaya tama lang siguro to' ..!

NO.! you can't . maria louisa.

sabi niyang pasigaw at paghablot sa kanang braso ko sa sobrang lakas napaharap ako sakanya.

Hacienda Catalina series 1:ForeverMore(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon