ONLY THE BRAVE || mabbie¹✔️

ONLY THE BRAVE| chapter fifteen.

Robbie wrijft in zijn ogen nadat die zijn wekker heeft uitgezet. 07:00. Over een uur moet die in de auto zitten, en zoals Robbie had verwacht heeft die weinig tot geen slaap gehad.

Hij lag gewoon de hele tijd wakker, zich afvragend of Matthy weet dat ze soulmates zijn. Dat moet haast wel, toch?

Eerder dacht die daar niet echt over na, hij ging er gewoon van uit dat zolang Robbie niets liet merken Matthy er niet achter zou komen.

Vergetend dat er altijd tekens zouden zijn dat ze bij elkaar horen. Het gevoel, De constant brandende schouder zodra ze bij elkaar zijn. Hoe goed ze elkaar kennen.

De tekens waren altijd daar. Het is toch haast onmogelijk voor Matthy om het niet te weten? Ookal heeft hij zijn mark nooit gezien, moet de rest het wel weg geven.

Hij is er bijna 100% van overtuigd dat Matthy het weet. Dat realisatie moment moet er al zijn geweest. Dat kan niet anders.

Dus Robbie is niet de enige die de hele tijd dit  voor hem achter houd. Matthy doet precies het zelfde, alleen niet wetend dat Robbie het weet. Tenzij hij dat ookal door heeft gehad.

Oh god. Hij moet hem straks zien. En wetend, of bijna zeker wetend dat Matthy het weet.. Hoe gaat hij hem onder ogen komen? En al helemaal na wat er gisteren is gebeurd?

Zou die zich ziekmelden? Nee. Dat kan hij niet doen. Hij mist al te vaak werk, met al zijn vakanties en andere vrij genomen dagen.

Hij moet wel gaan. Hij moet gewoon Matthy ontwijken. Hoe moeilijk kan dat zijn? Ja oké, hij is daar ook. Maar ze hebben opnamens, en wat is nou de kans dat hij bij uitgerekend Matthy in het team komt? Dit moet goed komen.

Gewoon op kantoor afstand nemen, en na de opnamens gelijk naar huis. Dan kan hij ook niet teveel gaan na denken over het feitndat ze zielsverwanten zijn en niet in paniek raken.

Zoals Robbie dat nu doet.

Hij moet echt van zijn gedachtes afkomen voordat die zichzelf in een paniek aanval helpt.

Matthy weet het niet. Hij zag zijn schouder niet. Hij weet niet van de mark af. Hoe kan hij het weten?

Ja nee dat is bullshit. Matthy weet het. En hij vind dat alles behalve nice. Hoe kan hij hem straks aankijken terwijl die dat weet?

God, hij moet hier over praten. En dat wel nu. Voordat die op kantoor is en zich daar niet normaal kan gedragen.

Het feit dat het net zeven uur is geweest komt nu niet eens bij hem binnen, hij gaat hen zoizo wakker bellen, maar hij moet hem nu spreken.

Hij opent zijn contacten en scrolled tot die bij het juiste nummer is en klikt er op, hij gaat over en hij brengt zijn mobiel naar zijn oor.

Het duurt even, wat hij ook wel had verwacht van hem. Hij heeft zelfs meerdere keren moeten bellen tot er eindelijk opgenomen word.

"Robbie jongen waarom de fuck bel jij mij zo tering vroeg? Dat jij om 7 uur op moet staan om je besloot in Brabant te gaan wonen betekent niet dat je mij zo vroeg moet wakker bellen." Klaagt Milo met een overduidelijke slaap stem.

Milo. Tuurlijk belt hij hem. Niet alleen id hij de enige die alles weet, maar ook is hij zijn beste vriend. Misschien is hij wel het closest met hem van alle bankzitters. Het is alleen maar logisch dat hij hem belt.

"Ik kwam net tot het besef dat Matthy waarschijnlijk weet dat we soulmates zijn en ik ben heel dichtbij tot me ziekmelden en mezelf nooit meer te vertonen in de zelfde ruimte als hem. Oh, en ik heb gister in zijn armen gejankt, wat echt fucking schamend is. Nu gaat hij me alleen maar zien als een jongen die een fucking lelijke huiler is. Dus dat is ook een grote reden dat ik mezelf niet wil vertonen. En-"

"Robbie, adem." Onderbreekt Milo hem.

Robbie was full on aan het ranten en vergat dat hij ook daadwerkelijk lucht  in zijn longen moet krijgen.

Robbie ademt diep in voor die de lucht weer vrijlaat. "Hoe boos denk je dat ze worden als ik me op het laatste moment afmeld?"

"Oh ze worden fucking pist, Rob. Dus dat ga jij mooi even niet doen. Begin bij het begin, wat is er gebeurd gisteren?"

Robbie zucht. Waar te beginnen? "Ik en Matt zouden een video opnemen, dus ik ging naar zijn huis. Alleen had ik me verslapen dus me dag begon al kut. De hele weg er heen heb ik lopen piekeren. De laatste tijd zijn mijn gevoelens helemaal door de war. Ik was bang dat ik niet alleen met hem kon zijn zonder iets weg te geven. Toen ik daar kwam zat ik blijkbaar te tikken. En op de bank ookal. Ik zat gewoon in gedachtes over alles. Jamie, dat Matt en ik soulmates zijn, hoe gestrest ik de laatste tijd ben en hoe kut ik me voel. Matthy merkte dat en vroeg wat er was. Het logische leek liegen, dus dat deed ik. Maar Matthy had dat door op één of andere manier. Hij bleef door vragen, en alles werd me teveel en ik barsten in tranen uit. Na ik wat rustiger werd bracht Matthy me naar boven, hij zei dat mijn wallen van de laatste tijd niet te missen zijn en ik moest gaan slapen. Hij bleef bij me, en ik heb zo'n acht uur in zijn armen geslapen. Toen ik later die avond thuis kwam besefte ik mij dat er zoveel meer dingen zijn dan de mark dat hem verteld dat we soulmates zijn. Hij moet het wel weten. Hier heb ik langere tijd over gepiekerd, en nu dus ook."

Milo is de hele tijd stil, hij luistert gewoon terwijl die Robbie zijn woord laat doen.

"Ik had zelf ookal bedacht dat Matthy het waarschijnlijk al zou weten." Geeft Milo toe. "Maar Rob, hiervoor kon je ook normaal doen tegen hem. Dat kan je nu ook. Matthy gaat je echt niet anders zien door wat er gisteren gebeurd is. Hij geeft heel veel om je, dat zou hij nooit doen. En over dat je je zo kut voelt de laatste tijd. Praat er alsjeblieft met ons over, of überhaupt iemand. Alles opproppen tot je breekt is niet goed voor je Rob. Je kan altijd met me praten en dat weet je. Straks op kantoor praten we er over oké? Over alles dat je dwars zit, alles wat je kwijt wil en ik luister. Rijd straks maar naar mijn toe, dan gaan we samen naar kantoor. Ik ben er voor je, oké?"

Robbie knikt, god wat houd hij van Milo. Hij is de beste vriend die hij maar kon wensen. "Oké, dankje Miel."

"Tuurlijk, maatje. Ik hou van je, oké. Dat doen we allemaal en wees niet bang om aan te geven als het iets teveel word voor je."

"Ik hou ook van jou."