ONLY THE BRAVE | chapter ten

471 29 4
                                    

Ken je het gevoel dat je wakker word en je aan alles voelt dat vandaag niet jou dag word? Dat alles tegen zou zitten? Dat je eigenlijk niet eens je bed uit wilt? Dat je niet naar je vrienden wilt, wetend dat je toch niet veel toe kan voegen aan de gesprekken? Dat je je zelf het liefst op sluit in je kamer, met oortjes in die de muziek op het hardste volume in je oren blerd?

Robbie kent dat gevoel. Om precies te zijn is dat hoe hij wakker werd. En toen zat het al tegen, want toen hij op zijn telefoon keek kwam die er achter dat die een half uur geleden al in de auto hoorde te zitten.

Heeft hij zijn wekker niet gezet? Of is die er door heen geslapen? Of heeft ie hem wel gehoord maar uitgedrukt en is verder gaan slapen?

En toen die de 'klok' app opende kwam die er achter dat die hem wel degelijk had gezet. 09:00 op donderdag.

Het is woensdag.

Ja, wat een goed begin van de dag is dit.

Hopend nog een beetje op tijd te komen stapt die het bed uit en pakt een spijkerbroek en trui uit zijn kast, hij pakte twee basic kleuren zodat hij zeker weet dat hij niet voor lul gaat lopen door iets aan te doen wat niet matched.

Hij loopt de badkamer in met zijn kleding in zijn handen, en zodra die in de spiegel kijkt laat die een zucht vrij.

Ja godverdomme.

Zo kan die daar echt niet aan komen. Zijn haar is vettig. Hij was van plan vanochtend te douchen, en dat moet die nu dus ook maar doen.

Want dit kan echt niet.

Hij loopt terug naar zijn kamer en pakt zijn mobiel, terwijl die terug loopt naar de badkamer belt die Matthy.

Zijn telefoon legt die neer op de wasbak en zet hem op luidspreker. De douche zet die aan zodat die alvast kan warm worden.

Het duurt even, maar dan word er eindelijk opgenomen. "Met Matthy?"

"Yo Matt, met mij." Antwoord Robbie terwijl die een handdoek uit de kast pakt en hem klaar legt. "Ik heb me verslapen en dus ben ik wat kater. Is dat erg?"

"Ahh, hey Rob." Klinkt de blond zijn stem uit zijn mobiel. "Nee, is prima. We hebben toch de hele dag. Ik zie je wel verschijnen joh."

Robbie knikt, opgelucht dat hij niet een schema had of iets waar die zich aan moest houden. "Yo is goed. Moet ik nog iets mee nemen of heb jij alles daar?"

"Uh, nee ik heb alles wel hier." Terwijl Matthy antwoord trekt Robbie zijn shirt over zen hoofd.

"Oké, dan maak ik me klaar en rij ik die kant op."

"Is goed, tot straks."

"Joe." En Robbie hangt op.

Matthy had hem een paar dagen geleden gevraagd of die ergens deze week langs kon komen om een video op te nemen voor Matthy's kanaal, en Robbie had ja gezegd.

Dus toen hebben ze een tijd en dag afgesproken, en alsnog komt Robbie te laat. Wat gaat dit weer lekker.

Robbie is ergens ook wel bang om naar hem toe te gaan, niet omdat die bang is voor Matthy. Nee, Robbie is bang voor zijn eigen gevoelens.

Want die zijn er. Hij merkt echt wel dat als Matt hem bijvoorbeeld een knuffel geeft dat het warm aan begint te voelen.

Of dat als die naast hem staat dat die net iets te vaak zijn hoofd tegen zijn arm of schouder aan wil rusten.

Een aantal jaar terug deed die dat ook wel, maar toen de grappen over hun ateeds vaker werden gemaakt stopte Robbie er langzamerhand mee.

Hij wou niet dat ze er achter komen. Wil dat nog steeds niet. Hij wil niet dat Matthy er achter komt.

Hij heeft nog steeds zulke behoeftes om net wat meer touchy te zijn met Matthy dan vrienden zouden doen, maar hij weet zich altijd in te houden.

Hij focust zich dan wel op Milo die weer een domme grap maakt, of zorgt er voor dat hij niet naast Matthy staat.

Normaal kan die het dus wel tegen houden, zijn gevoelens. Zijn het überhaupt gevoelens? Of is het iets wat hij puur voelt door het feit dat ze soulmates zijn?

Maar dan zou Matthy het toch ook moeten voelen? Zo lijkt het niet. Of hij moet erg goed zijn in het verbergen.

Robbie hoopt gewoon dat het door het feit komt dat ze zielsverwanten zijn.

Dat je beste vriend je soulmate is is al één ding, maar als je dan ook daadwerkelijk gevoelens hebt voor hem, ja nee dat is fucked up.

Hij hoopt maar dat zijn verlangens en gevoelens vandaag mee vallen, maar hij is bang van niet.

Als ze met zijn tweeën zijn lijkt het alleen maar erger te zijn dan met een groep.

En vandaag zijn ze alleen, hij heeft niemand om hem af te leiden van dat.

en dat kan nog wel eens een probleem worden.

ONLY THE BRAVE || mabbie¹✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu