Robbie zucht tevreden als die zijn armen rondom Milo's middel slaat. Een knuffel, hij had niet door dat die daar naar verlangde, maar nu die in zijn armen staat had die die echt even nodig.
Door alles wat er de afgelopen weken is gebeurd had die zoveel stress, en hij moest gewoon even relaxed zijn. En dat is nu.
Hij haalt diep adem, waardoor Milo naar beneden kijkt naar hem. "Alles oké, Rob?"
Robbie haalt zijn schouders op, want hij weet niet of hij zich oké voelt nu. Milo's woorden van eerder stelde hem echt gerust. Maaf nog steeds is niet alle angst zijn lichaam uit.
"Beter dan eerst, maar niet helemaal honderd." Antwoord die dan ook eerlijk.
Milo knikt, met zijn hand wrijft die over Robbie's rug. "Dat is helemaal begrijpelijk, Probeer zo de opnamens gewoon nog enthousiast mee te doen en daarna kan je naar huis. Ik denk dat je ook wel toe bent aan weekend."
Robbie knikt gelijk. Dat is die inderdaad. Hij heeft zo geen zin in de opnamens. Hij weet nu al dat het een klus word voor hem om leuk mee te doen tijdens de opnamens. "Ik ga na de opnamens ook gelijk naar huis, ik ben zo, moe, Miel."
Het is vrijdag wat betekent dat ze de vrijdags borrel hadden, Maar hij weet dat er voor hem niet in zit vandaag. Hij is mentaal en fysiek zo moe.
Vanacht heeft die te weinig slaap gehad, en dat lijkt hem nu in te kicken. En dan al die stress en pijn van de afgelopen tijd hebben hem mentaal zo hard gehit.
Hij heeft echt even rust nodig, thuis in bed liggen is precies wat die nodig heeft om even bij te tanken.
Dus hij heeft gekozen om na de opnamens naar huis te gaan, iets wat die niet vaak doet. Robbie denkt vaak in een ander hun belang. Niet in zijn eigen. Hij zet altijd zichzelf laatste, en letterlijk iedereen voor dat.
Dus dat Robbie er zelf voor heeft gekozen om zichzelf op één te zetten is al een grote stap voor hem.
Milo knikt door zijn woorden, hij begrijpt de dubbele mening die die zin bij zich draagt. Robbie is moe door het weinige slaap. Maar ook is hij moe door alles wat er momenteel in zijn hoofd afspeeld.
En Milo zou liegen als die zegt dat die niet bezorgd is. Hij wil gewoon de oude Robbie terug. De gelukkige, drukke en altijd aanwezige Robbie. Niet de stille Robbie die die momenteel bij zich heeft.
Maar hij weet dat het tijd nodig heeft voor dat Robbie weer de oude wordt. Er moet iets gebeuren om dat te laten gebeuren. En Robbie gaat die stap niet zetten. En Matthy ook niet. En dat terwijl die van beide zeker weet dat ze het van elkaar weten.
Het is best iconisch eigenlijk, Robbie belde hem vanochtend in paniek, en Matthy de avond hier voor. Ze weten het van elkaar, maar durven het beide niet toe te geven. Ze willen het wel, maar zijn te bang.
Bang voor de ander hun reactie en wat voor impact het op hun vriendschap zou hebben.
Maar Milo weet dat het zo niet langer door kan. Voor beide niet. Het sloopt ze. Ze moeten gaan praten. En daar gaat Milo voor zorgen.
Een kwartiertje later lopen de twee het kantoor binnen, en Milo is blij te zien dat Matthy er al is. Wat niks nieuws is.
Wat wel nieuw is, is dat Robbie en Milo hoer zo vroeg zijn. Maar goed, het komt nu wel goed uit voor zijn plan.
"Hey, ik heb wat spul nodig uit het opberghok, zouden jullie even kunnen helpen tillen?" Vraagt Milo zo onopvallend mogelijk.
Robbie knikt en staat op, van zijn stoel, waar die letterlijk toen seconden geleden op plaats nam.
Ook Matthy knikt en staat op. "Ja hoor."
De drie vrienden lopen richting het hok, Robbie, die de deur opende, loopt als eerst naar binnen gevolgd door Matthy.
"Oké, wat moet je hebben?" Vraagt de brunette, zich omdraaiend naar Milo die nog in de deirtopening staat.
Milo haalt diep adem. "Oké, sorry maar dit kan zo niet langer. Jullie zijn soulmates, wat jullie al weten en durven er beide niet over te praten, of in ieder geval het gesprek te starten. Dus bij deze. Succes."
Beide nog in shock komen ze te laat in actie als de deur dicht gaat en het geluid van het slot hoorbaar is.
Even staan ze daar in stilte, starend naar de gesloten deur voor Robbie zijn stem gebruikt. "Nou, shit zooi."
JE LEEST
ONLY THE BRAVE || mabbie¹✔️
Fanfiction"It's a solo song and it's only for the brave." Zielsverwanten, soulmates. Bijna iedereen heeft wel iemand die zijn soulmate is. Je wordt geboren met een tattoo, ook wel soulmark genoemd. Als je het persoon vind met het zelfde teken op zijn of haar...
