Yazar notu :Söz verdiğim Damian bölümü gelecek lakin Wattpadde ki kaydetme işleminde hata oluşuyor ve evet benim şarap bölümlerine zaafım var.
❦︎❦︎❦︎
Professör Tim Drake, üniversitenin gözde genç profesörü. Nasıl 25 yaşında profesör olmuştu fikriniz yoktu lakin olmuştu. Üniversitedeki kızların onun dikkatini çekmek için neler yapabileceğini görmüştünüz. Ve bunlardan bazıları kan dondurucu türdendi.
Pek öne çıkmayan sessiz bir öğretim görevlisi olarak sizin bildiğiniz bazı şeyler vardı evet lakin bilmedikleriniz çok daha fazlaydı. Misal profesörün siz bakmazken kitabının üzerinden gizlice sizi izlediğini bilmiyordunuz, en sevdiğiniz kahveyi bildiğini, cumartesileri sizi görmek için sabah koşusunun rotasını değiştirdiğini yada daha fazlasını; geceye karışan karanlık sırlarını bilmiyordunuz.
Kütüphanede oturmuş öğlen molanızda kitap okurken üzerinizde bir çift göz hissetmiştiniz lakin çevrenizdeki tek insan Profesör Drake olunca buna pek de imkan vermemiştiniz. O, size mi bakacaktı? Bu ancak bir hayal olabilirdi sizin için lakin ya değilse? Ya kabullenemeseniz bile Professör sizin yumuşacık teninizin hissini ve o tatlı dudaklarınızın tadını merak ediyorsa?
Bir kaç dakika sonra Professör elindeki kitapları raflarına dizip yanınıza gelince neredeyse elinizdeki kitap düşecekti. Bunu beklemiyordunuz. Size doğru her adımında kalbiniz sökülecek gibi hissettiniz. O kadar hızlı atıyordu ki bir an duracağını düşündünüz. İçinizde bir yer sıkıştı.
"Merhaba Yn"
Sana daha önce hiç soy isimin ile seslenmişti, bayan yada hanımefendi de yoktu. İlk tanıştığınızdan beri isiminizi kullanıyordu. Diğer herkese olan tavrının aksine.
"Merhaba Professör."
Bir sandalyeyi çekip oturdu. Sandalyesini düzeltmeden yüzü sana dönecek şekilde çapraz oturuyordu. Bir dirseğini masaya yaslayıp diğerine az önce okuduğun kitabı alıp incelemeye başlamıştı.
"En sevdiğin alıntı hangisi?"
Başını hafifçe omzuna yatırıp gözlerini kapatıp kitabı düşünmeye başladın. Bir kaç saniye sonra açtığında karşında sana odaklanmış bir çift göz vardı. Konuşmak daha önce hiç bu kadar zor olmamıştı.
"Seninle yaşlanmak istiyorum, Jase. Bütün yarınlarım senin olsun. Öne doğru eğiliyorum, dudaklarım dudaklarıyla buluşuyor. Toprakla birleşen, Aşkla bir..."
Profesör hafifçe -varla yok arasında gülümsedi ve kitabı kapatıp önüne koydu. "Ah" dedi sakince. "Başka biri seni çok yanlış anlayabilir Yn."
"Hm?"
"Alıntın çok yanlış bir anlamda yorumlanabilir. Karşında ben olduğum için mutlu olmalısın."
Yüzün anlık aydınlanma ile kızarırken aslında pişman olmadığını fark ettin. Utanmıştın ama pişman değildin.
Profesör sana doğru bu sefer gerçekten gülümseyince bakışlarında bir şeyler değişti. Daha yaramaz ve aynı anda çok daha ciddi bir şeyler.
"Sorun yok, utanma. Hoşuma gitti."
Kelimeleri daha da kızarmana neden olmuştu. Profesör saçlarının önlerini hafifçe karıştırıp başını aşağı eğerek gülümsedi ve tekrar başını kaldırdığında gençliğinin getirdiği o serseri tavrı yüzündeydi.
"Ve içini bilsemde ben ne yazık ki ima olmasını umardım."
Yerinden kalktı ve iyice kızarmış sana doğru yaklaşıp kulağına eğildi. "Bir sonraki buluşmamızı iple çekiyorum." Dedi sıcak nefesi tenini okşarken. "Senin için bekleyeceğim."
Profesör seni arkasında bırakarak çıkışa giderken elin tam kapanmamış kitabına doğru gitti. Kitabı açtığında 19. Bölümün başında sana zincirinin ucunda minik bir TD yazısı olan zarif bir kolye gözükmüştü. Bir sonraki sayfaya çevirdiğinde ise o alıntıyı gördün.
"Seninle yaşlanmak istiyorum, Jase. Bütün yarınlarım senin olsun. Öne doğru eğiliyorum, dudaklarım dudaklarıyla buluşuyor. Toprakla birleşen, Aşkla bir..."
Bir ima diye düşündün, sana özel bir ima. Asla hayır demeyeceğin bir ima.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
