Twisted Fate (Reid Sierra)

46 - Wake

CHANDRIA LILY LOPEZ

"Please, Lily," Reid pleaded. It broke my heart hearing his pleas. "Give me a chance to make this right. I can't lose you. I won't lose you. You're my everything." He continued.

I can't do it anymore. I don't care if Donya Gigi will shot me or what. Miss ko na si Reid. Gusto kong mayakap siya kahit na sa huling pagkakataon man lang.

I don't care what awaits for me anymore. I'm too tired and I just want to be with my Reid's arms. I know he can protect me. Pwede ko naman na iasa sa kanya ito, hindi ba?

I lowered the gun, and in a split second, Reid was now in front of me, grabbing the gun away and throwing it away from me. Reid pulled me to him, and hug me. Naramdaman ko naman ang panghihina ng katawan ko, at mas lalo akong nanghina nang mayakap ko na si Reid.

Walang humpay ang pag-iyak ko dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko sa buong linggong kasama si Donya Gigi, na walang ibang ginaw kung gawin niya akong katulad niya.

"Ayaw ko sa mahihina, Lily. Once you became weak in front of them, hindi ako magdadalawang isip na barili ka." Malamig at seryosong sabi ni Donya Gigi bago ulit ako iwanan sa kwarto kung saan niya ako kinulong.

"It's okay, Lily," Reid's whispered. Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko dahil kahit na tinutukan ko siya ng baril, nandito parin siya sa tabi ko, kayakap ako. "I'm here. I'm not going anywhere."

"Watch out!" Nagulat ako sa biglaang pagsigaw ni Luxury. Titignan ko na sana si Luxury nang biglang tinalikod ako ni Yasmir, para protektahan. Pero halos manghina ako ng makita ko si Donya Gigi na nakatutok ang baril saamin.

Did Reid got shot? Nanginginig ako. Masyadong mahigpit ang yakap ni Reid saakin para malaman ang nangyayari.

Bago pa muling magpaulan ng bala si Donya Gigi ay kaagad siyang hinuli ng security team ng pamilyang Sierra. Nagwawala ito, kasama sa mga nahuli ay ang mga tauhan ni Donya Gigi.

"Luxury!" Narinig ko naman ang pagsigaw ng dalawa pa naming kapatid na hindi ko pa nakikilala. Luxury?

Kaagad akong kumawala sa yakap ni Reid at nakita kong nakahiga sa lupa si Luxury hawak ang bandang dibdib na napupuno ng dugo.

"Lux... Hang on, please. Hindi pa kita pinapatawad. Pagbabayaran mo pa ginawa mo saakin. Please!" My voice cracked.

No. Kikilalanin ko pa si Luxury e. Pagbabayaran ko pa siya sa mga kasalanan niya saakin e! Pero bakit? Bakit ganito?

Napatawa ng mahina si Luxury, dahilan para kumirot ang puso ko. "We're... even, Lily..." she whispered.

"No! We're not!" Sigaw ko. Hindi pwedeng mawala si Luxury. Kahit galit ako sa mga pinaggagawa niya, kapatid ko parin siya. Kakambal ko parin siya. "Tatlo ang kasalanan mo saakin, Lux. Dalawa lang kasalanan ko sa'yo, kaya hindi parin! Don't close your eyes!" Sigaw ko pilit na ginigising si Luxury dahil napapapikit na siya.

"You're still counting, Lily." Nakuha pang tumawa ni Luxury. Nakakainis. Bakit?

"Oo, huwag kang matutulog! Pagbabayaran mo pa 'yon." Muling napatawa si Luxury sa sinabi. Gusto ko siyang sigawan na walang nakakatawa, pero parang gusto kong marinig ang tawa niya. I never heard her laugh, I never get a chance to know her more. We never got a chance to have a bonding together.

Reid take off his jacket and pressed it against Luxury's gun wound.

"We're even now, Lily. I just saved your life," nanghihina ako sa sinabi ni Luxury. Tama siya, we're even now. But that doesn't mean she needs to go. No. Marami pa kaming gagawin. Hindi siya pwedeng mamatay.