Collapse | VKOOK

Chapter 12 🎻⚖️

بعد از زدن بالم لب روی لب های خشک شده اش، انگشت هاش رو میون موهای کوتاهش کشید تا کمی از بهم ریختگی درشون بیاره.

از داخل آینه ی میز توالت نگاهی به صورت لاغر شده‌اش انداخت و با بیرون فرستادن نفس سنگین شده اش، دستاشو از دو طرف به لبه ی میز ستون کرد.

بین نامجون و جیمین گیر افتاده بود و حالا جز دختری که برای پیدا کردن برادرش به هر خواسته ای تن میداد چیزی از خودش باقی نگذاشته بود...با کلافگی چشمهای غمدارش رو از تصویر خودش گرفت و بعد از صاف کردن کمرش، برای آخرین بار نگاهی به آینه انداخت.

با پاهای برهنه از پله های منتهی به سالن پایین رفت و به محض رسیدن به آشپزخونه، نگاهش روی کمر پسری که مشغولِ درست کردن قهوه بود ثابت شد:

_ صبح بخیر.

_ صبحت بخیر لوتوس، بیا اینجا صبحونه بخور.

نگاهی به میز چیده شده و لپ تاپی که مقابلش روی همون میز روشن بود انداخت و با گزیدن گوشه‌ی لبش زمزمه کرد:

_ میشه برای منم قهوه درست کنی؟!

نیم نگاهی به دختری که هنوز اون طرف کانتر ایستاده بود انداخت و بعد از برداشتن لیوانش، قدمهاشو به سمت ریوجین کشید:

_ اینو برای تو درست کردم، میدونستم بیدار شدی!

نگاهش رو از چشم های خیره‌ی پسر فراری داد و بعد از به دست گرفتن ماگ قهوه اش، به اون طرف کانتر آشپزخونه پا تند کرد تا روبه روی صندلی جیمین بشینه.

گوشه ی لبش از حرکات دختر کمی بالا کشیده شد و با برگشت به پشت سرش، نگاهش رو به لپ تاپی که روشن مونده بود دوخت.

موسش رو به دست گرفت و بعد از چند کلیک، لپ تاپش رو بست و گوشه ای از میز قرار داد:

_ صبحونتو کامل بخور منم میرم یه دوش بگیرم.

لب هاشو روی هم فشرد و با تکون دادن سرش حرف پسر رو تایید کرد:

_ باشه...بابت قهوه هم ممنون!

برگشت تا به سمت طبقه ی بالا حرکت کنه که با به یاد آوردن چیزی دوباره به طرف ریوجین چرخید: