Collapse | VKOOK

Chapter 24 🎻⚖️

_ اوپا سردمه...

جونگکوک ترسیده نگاهی به اطراف خرابه‌ای که بچگیش رو درش گذرونده بود انداخت و با پیدا نکردن ریوجین متقابلا فریاد کشید:

_ ریوجین کجایی؟!

_ اوپا دارم یخ میزنم...

همچون دیوانه‌ها به دور خودش میچرخید تا شاید توی تاریکی، نیمه‌ی جانش رو پیدا کنه:

_ خواهر جونم کجایی...ریوجین؟!

نفسش رو مقطع شده رها کرد و با پریشونی به داخل حیاط قدم برداشت:

_ بلوبری؟!

قبل از این که اشکهاش جاری بشن پلکهاش رو روی هم فشرد تا تاری دیدش رو کنار بزنه:

_ التماست میکنم صدام کن تا بیام پیشت.

هنوز قدمی به جلو برنداشته بود که با سقوط جسمی روی زمین، نگاه ترسیده‌اش از موهای کوتاه دختر به سمت جای زخم بریده شده‌ی بال‌هایی که روی کتف برهنه‌اش خودنمایی میکردن کشیده شد.