chapter 2

47 5 1
                                    

-დედა, რამე გინდოდა?-ჰკითხა ჯიმინმა დედამის

-2 თვეში, ჯონების ხროვა წვეულებას აწყობს, სადაც ჩვენც დაგვპატიჟეს, კიმების და პაკის ხროვა, ასე რომ ორივეს წამოსვლა მოგიწევთ

-კარგი რა მამიდა, ხომ იცი რომ ასეთი წვეულებები არ გვიყვარს-აწყლიანებული თვალებით შეხედა თეჰიონმა ლილის.

-თეჰიონ ეგ უკვე აღარ გაჭრის, და ბევრი არ ილაპარაკო თორემ ჯიმინს 2 კვირით ვერ ნახავ

-კი მაგრამ...

-არანაირი მაგრამ, უკვე გადაწყვეტილია. ახლა კი თქვენს ოთახებში ადით. ჯიმინ, იცოდე ტყეში წასვლა არ გაბედო.

ჯიმინმა ამოიოხრა და თავის ოთახისკენ აიღო გეზი
--------------------------------------------
-ჯიმინ, მითხარი რა უნდა გეთქვა

ჯიმინმა თეჰიონს სიტყვა სიტყვით მოუყვა ის ამბავი რაც თავს გადახდა

-ჯიმინ შენ რა ჭკუა სულ დაკარგე? ჯანდაბა ჯიმინ, შენ შენს მეწყვილეს შეხვდი,და გამოიქეცი? იცი რომ შეიძლება ის ვეღარ ნახო? ჯანდაბა ჯიმინ შენი დედაც- დაიწყო ყვირილი თეჰიონმა

-თეჰიონ მოკეტე რა, მაშინ დაბნეული ვიყავი, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, თანაც ის ჯონების ხროვიდან იყო.

- მერე რა, დაგავიწყდა დედაშენი კიმის ხროვიდან არის და არა პაკის

-ჯანდაბა მოკეტე თეჰიონ, თორემ მოგკლავ-თქვა ჯიმინმა და სააბაზანოში შევიდა
---------------------------------------------
-ჯონგუკ, რა გჭირს? ბრძოლაზე კონცენტრირდი- უთხრა ალფა ჯონმა ჯონგუკს

- დღეისთვის საკმარისია, დავიღალე - თქვა ჯონგუკმა და თავისი ოთახისკენ წავიდა

-ჯანდაბა შენი დედაც ჯონ, როგორ გაუშვი შენი ომეგა- საკუთარ თავს ლანძღავდა ჯონგუკი

მთელი დღეა იმ პატარა ომეგაზე ფიქრობს, რომელმაც ჯონგუკის მთლიანი გული დაიპყრო. ის ვერ იგდებს ომეგას თავიდან. ალფა ზედმეტად ფიქრებში გართულმა ვერ გაიგო როგორ შემოვიდა ვიღაც ოთახში

Destined For YouWhere stories live. Discover now