-ჰეი, მოიცადეთ! ჩვენს გარეშე აპირებთ ლაპარაკს?- ეს როზე და თეჰიონი იყო
-კარგი, შემოდით მაგრამ კარი დაკეტეთ.
მე მათ ყველაფერი მოვუყევი, თეჰიონი სადაცაა სიცილისგან ჩაიკეცებოდა.
-ჯანდაბა ჯიმინ. ჯონგუკი ცოდვაა. კარგი რა- თქვა ჯინ ჰიონმა
-უარესის ღირსია. ჯერ სადაა, კიდევ ბევრი დარჩა- ვთქვი მე, შემდეგ წამოვედი. ჯონგუკისთვის ბოდიში უნდა მომეხადა
ის ისევ მინასთან იყო და რაღაცას ლაპარაკობდა. მე მათთან მივედი. ჯონგუკს გაუკვირდა აქ რომ მნახა.
-ჯიმინ, აქ როგორ მოხვედი?-იკითხა მან
მე მასთან ახლოს მივედი და ჩავეხუტე. ამ ყველაფერს კი მინა არც ისე კარგი თვალით უყურებდა.
-ჯონგუკა. ბოდიში მინდა მოგიხადო. მართლა ზედმეტი მომივიდა - ვთქვი მე და აწყლიანებული თვალებით შევხედე
-არ იტირო საყვარელო, არაუშავს. ყველაფერი კარგადაა- თქვა მან და მაკოცა
-ბატონო, ალფა ჯონი მაგიდასთან გეძახით ყველას
-კარგი , წამოდი წავიდეთ.- მე ჩავიღიმე და უკან გავყევი. აზრზე არ იყო თუ რას ვუმზადებდი.
როდესაც სუფრას მივუჯექით, ჯონგუკის დედამ დაილაპარაკა
-ჰეი ჯონგუკ. რამის თქმა ხომ არ გინდა ჩემთვის?
-რა უნდა გითხრა დედა?
-ჯონგუკ, მე დედაშენი ვარ. შეგიძლია ყველაფერი მითხრა რაც გაწუხებს. თუმცა ჯიმინმა ყველაფერი მითხრა.
ჯონგუკმა ჯერ მე შემომხედა შემდეგ კი დედამის
-რა? რა გითხრა?
- შენს პრობლემაზე- თქვა დედამისმა და ჯონგუკს ქვემოთ მიანიშნა
როდესაც ჯონგუკმა გაიაზრა თუ რაზე ეუბნებოდა დედამისი, გაწითლდა და მკვლელი თვალებით შემომხედა.
მე უბრალოდ მხრები ავიჩეჩე, თითქოს არაფარი.
-დედა, მე არანაირი პრობლემა არ მა...
-ჯონგუკ! მე დედაშენი ვარ. შენ იმკურნალებ და მორჩა. ეს თემა დავხუროთ.
YOU ARE READING
Destined For You
Werewolfძლევამოსილი ჯონების ხროვის მომავალ ლიდერს, ჯონ ჯონგუკს ასწავლიდნენ, რომ პირველ რიგში თავისი ხროვა უნდა დაეცვა. ის აღიზარდა ძლიერად და დაუნდობლად. ხოლო პაკ ჯიმინს, პაკების ხროვიდან , ასწავლიდნენ თანაგრძნობას, დიპლომატიურობასა და გაგებას. რა მოხდება...
