ჯიმინი თავის ოთახში იჯდა და პატარა ლეკვს ეფერებოდა, როდესაც ოთახში ორი ომეგა შემოვარდა
-ჯიმინ, შენი დედაც - დაიწყო ყვირილი თეჰიონმა- 2 კვირა? კარგად ხარ? მირჩევნია მოვკვდე, ვიდრე 2 კვირა აქ დავრჩე.
-ჯანდაბა , ჯიმინ, რა საყვარელი ლეკვია-წამოიყვირა როზემ- რა ჰქვია?
-მე მას ბორა დავარქვი-ღიმილით თქვა ჯიმინმა- ის დაშავებული იყო და არ შემეძლო გარეთ დამეტოვებინა
-ანუ, 2 კვირა აქ ვრჩებით ხო?ეს გარემო ჩემთვის უცხოა, აქ როგორ უნდა გავერთო?
-დაწყნარდი თეჰიონ, ეს გარემო ჯიმინისთვისაც უცხოა, თუმცა კარგი ის არის რომ შეგვიძლია მთელი დღე ვინმეზე გეჭორავო-წამოიყვირა როზემ
-ეგ მკიდია, მთავარია ჯონ ჰოსოკს არ შევხვდე
-ჯონ ჰოსოკს? თეჰიონ ის აქ ცხოვრობს, მას იმ შემთხვევაში არ შეხვდები თუ ოთახში ჩაიკეტები.
-ამის დედაც,თქვენი დედაც და ყველას დედაც -წამოიყვირა თეჰიონმა
-კარგი რა, წამოდით ბაღი დავათვალიეროთ. ის ისეთი ლამაზია-წამოიყვირა როზემ
-მართალი გითხრა კარგი აზრის, უკვე მოვიწყინე-თქვა ჯიმინმა. მან პატარა ლეკვი საწოლში ჩააწვინა და ოთახიდან გავიდა.
-------------------------------------------
სამი მთვრალი ალფა ისევ ოთახში იყვნენ და საკუთარ ომეგებზე ფიქრობდნენ.
-იცით-წამოიწყო საუბარი ჰოსოკმა- მე ვფიქრობ, რომ...
-არავის არ აინტერესებს შენ რას ფიქრობ ჰოსოკ-ჩაერთო საუბარში ჯონგუკი- ჯიმინის ნახვა მინდა
-ჯანდაბა იუნამ ასეთი მთვრალი რომ მნახოს მომკლავს-წამოიყვირა იუნგიმ
-მოკვდით ორივე, მე ჯიმინის სანახავად მივდივარ- ბოლო განცხადება გააკეთა ჯონგუკმა და ჯიმინის ოთახისკენ დაიძრა
--------------------------------------
-ჰეი, ჯიმინ, აქ ხარ?- კარზე აკაკუნებდა ალფა, თუმცა არავინ უპასუხა -ჯანდაბა
YOU ARE READING
Destined For You
Werewolfძლევამოსილი ჯონების ხროვის მომავალ ლიდერს, ჯონ ჯონგუკს ასწავლიდნენ, რომ პირველ რიგში თავისი ხროვა უნდა დაეცვა. ის აღიზარდა ძლიერად და დაუნდობლად. ხოლო პაკ ჯიმინს, პაკების ხროვიდან , ასწავლიდნენ თანაგრძნობას, დიპლომატიურობასა და გაგებას. რა მოხდება...
