Jimin's pov:
მეორე დღეს, გამთენიისას , ვიღაც კირასთან მოვდიოდით, რომელსაც ჩემი მგელის გადარჩენა შეუძლია. რატომღაც მხოლოდ მე და ჯონგუკი. ჯონგუკი მთელი გზა ხმას არ იღებდა, კარგია, თუმცა ეს მაინც ჩემს ნერვებზე მოქმედებს. უკვე 2 საათია გზაში ვართ და მომშივდა კიდეც.
-ჯიმინ, უკვე ადგილზე ვართ- ფიქრებიდან ჯონგუკის ხმას გამოვყავარ.
ირგვლივ მთლიადან ტყეა, ჩვენს პირდაპირ კი პატარა სახლი დგას.სახლისკენ წავედით, რამდენჯერმე დავაკაკუნეთ, თუმცა არავინ გაგვცა პასუხი. კონგუკი კარის შემტვრევას აპირებდა, როდესაც ის უეცრად გაიღო. სახლიდან ასაკობრივი, დაახლოებით 70 წლის ქალი გამოვიდა. ჯერ ჯონგუკს შეხედა, შემდეგ კი მზერა ჩემზე შეაჩერა.
Author's pov:
- რამ მოგიყვანა აქ ახალგაზრდა ომეგავ?- მისი ხმის გაგონებისას , ჯიმინმა უეცრად კანკალი დაოწყო
-მე შენი დახმარება მჭირდება - უპასუხა ჯიმინმა ემოციისგან აკანკალებული ხმა- ჩემი მგელი... ის ნელნელა კვდება, გთხოვ... უნდა დამეხმარო
ჯადოქარმა ერთი წუთით შეისწავლა ჯიმინი, მისი გამჭოლი მზერით თითქოს ომეგას სულში ძვრებოსა-მე ვგრძნობ ძლიერ კავშირს შენსა და შენს მგელს შორის,- ჩაილაპარაკა ბოლოს- ძალიან კარგი, მე დაგეხმარები მის გადარჩენაში, იმედი მაქვს ყველაფერისთვის მზად იქნები
ჯიმინმა მოუთმენლად დაუქნია თავი, გული იმედით აევსო- მე ყველაფერს გავაკეთებ, რომ ის გადავარჩინო-- დაჰპირდა ჯიმინი. ისინი საერთოდ ვერ ამჩნევდნენ ჯონგუკის იქ ყოფნას.
ჯადოქარმა ისინი სახლში შეიყვანა, რომელიც სავსე იყო უძველესი გრაგნილებითა და იდუმალი ნივთებით- თქვენი მგლის გადასარჩენად, თქვენ უნდა მოიძიოთ უძველესი არტეფაქტი, რომელიც ცნობილია როგორც მთვარის ქვა- განმარტა ჯადოქარმა-როგორც ამბობენ, მთვარის ქვას აქვს სამკურნალო თვისებები, რომელსაც შეუძლია განკურნოს ყველაფერი
YOU ARE READING
Destined For You
Werewolfძლევამოსილი ჯონების ხროვის მომავალ ლიდერს, ჯონ ჯონგუკს ასწავლიდნენ, რომ პირველ რიგში თავისი ხროვა უნდა დაეცვა. ის აღიზარდა ძლიერად და დაუნდობლად. ხოლო პაკ ჯიმინს, პაკების ხროვიდან , ასწავლიდნენ თანაგრძნობას, დიპლომატიურობასა და გაგებას. რა მოხდება...
