Death... Alibi... Fear... Lies... Accusation... Clue... Allegiance...
"Kung may usok, may apoy. Kung may nawawala, may salarin."
DAFLACA squad, isang grupo ng pitong mag-aaral sa Sta. Lucia National School, taong 1999. Sa 'di maipaliwanag na dahila...
THE chirping of the birds outside was the first sound I heard as I woke up. The window here wasn't even facing the east, even then, my eyes were partially squinting, adjusting my sight from its light. I haven't gained full consciousness when I grabbed my towel and decided to leave the room.
A scraping sound from the kitchen was audible. May nagluluto. I can sense that it's the friction between a spatula and pan. Sinabayan pa ito ng... pagkakanta?
"♪...who knows just what to say and do. Still, I fumble and fall, run into the wall 'cause when it comes to you, I'm just another woman in love. A kid out of school~♪" An angelic, soft melody floating through the air from the kitchen.
"Good morning, Wilbur!" Sumilip ang isang naka-unipormeng babae mula sa kusina. It's Rose. May towel pang nakabalot sa kaniyang mabasang buhok tulad ng isang turban. She probably heard the shrill noise as I closed the door. "Maligo ka na, Wil."
"Alright." Tinakpan ko ang aking bibig sa biglaan kong paghikab. Nasobraan yata ako sa tulog.
Bumalik na siya sa kaniyang ginagawa sa kusina. Pagpasok ko sa banyo nila'y diretso sa salamin ang aking paningin. If zombies are true, then the definition of their face is written from this reflection. Puyat na mga mata, kaunting eyebags, kinuryenteng buhok, at tuyong mga labi. Pagkatapos ng ilang minutong pampupuna sa sarili kong itsura ay hinubad ko na ang aking damit at naligo. My body's shivering from the cold water. Pa'nong giginaw kung nasa container ito? O baka sadyang maginaw rito sa lugar nila.
Nanginginig pa rin ang buong kalamnan ko nang matapos at umalis ng banyo. Nasa hapag na si Rose, naghahanda ng mga pinggan. Pagkalingon niya sa'kin ay napatigil siya sa pagkilos. Pati mga labi'y na umawang upang magsalita ay bahagyang sumara.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"H-Hi?" Inunahan ko nang sirain ang katahimikan. Bumalik naman siya sa kaniyang ginagawa na parang wala lang.
"P-Pagkatapos mong m-magbihis." Salita niya habang nakatalikod. "Kumain na tayo!"
"Copy."
Nagtungo na ako sa aking kwarto. I may be imagining things but she's acting weird. As I opened my bag, searching for my school uniform, a sudden realization slapped me. Tuwalya lamang ang suot ko ngayon sa bandang ibaba. Tinakpan ko ng palad ang aking buong mukha. Kaya pala...
My unawareness.
I wore the standard school uniform of Sta. Lucia. Nakakapanibago lang ang kalahating brasong manggas nito kumpara sa nakasanayan kong long sleeve. Dinala ko na rin ang briefcase pagkalabas ko ng kwarto.
Doon sa mesa, kumakain mag-isa si Rose. Nasa kusina naman ang nanay niya na may tinitimpla.
"Oh, hijo, samahan mo na sa hapag si Merose." Her mother turned her head at Rose. "Bihira lang 'tong magluto si Merose sa ibang tao," pangiti niyang sabi.
"Ma!"
Narito ako naupo sa harapan niya. Even once, she haven't looked at me and was focus at eating her food. Her cheeks blushed strawberries. Maybe, may kinalaman 'to kanina. There's a tocino and egg on my plate, same as Rose's.
