alastor önündeki şeytan çıkarıcıyı zorda olsa hallettikten sonra hızlıca ayağa kalktı ve etrafına baktı her yeri kan ve yara içindeydi bu seferki imha herkes için geçerliydi alastor toplantı odasındaki derebeylerine baktı hepsi kan revan içindeydi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öncelikle bu hikayeyi yazıyorum çünkü gelen ikonik yorumlardan zevk alıyorum ve artık ikonik yorumlar gelmediği için o kadarda zevk almamaya başladım yani kitabı tamamlamadan bırakabilirim
•••
İki hafta geçmişti...
Duyduğu şeyleri duyalı ama hala sindiremiyeli iki hafta geçmişti... Husk un dediği aslında gerçek olan ama Luciferın gerçek olmadığına inandığı gerçekler yüzüne tokat gibi ineli iki hafta olmuştu.
'O radyo iblisi ve Lucifer sen aptalsın Ona güvenebilecek kadar aptal seni belki karından bile daha çok parçaya bölecek o!'
Husk haklı çıkmıştı. Şuan aralarında ne boklar döndüğünü bu hotelde kalan altı kişiden sadece iki tanesi biliyordu kalanlar ise ilişkilerinin hala normal olduğunu düşünüyordu. Ama onların ilişkileri Lucifer ile beraber radyo sesleri eşliğinde ölüp gideli iki hafta oluyordu. O günden beri Alastor la itişip kakışmak ve bunların sonucunda Alastorun ufak çaplı sinir krizleri ile Luciferı öldürme çalışmalarını içeriyordu.
Ve dürüst olmak gerekirse en son Stolas araya girmese kesinlikle Luciferı boğarak öldürüyordu. Stolasta o manzaradan sonra Alastoru tam anlamıyla gebertiyordu. Ve Lucifer o ikisi arasına zor girmişti ve sonuç olarak bir günde iki boktan öldürme vakası ile uğramıştı. Öte yandan kendi yapılarına girersek o günün hıncıyla bütün hotel uyurken Alastoru bıçaklamıştı.
Bunu hatırlayınca yastığına birkaç damla gözyaşı düştü. Sanki o an kontrolü kaybetmiş gibi hissetsede Alastoru kanlı haliyle görünce bütün bilinci ve aklı geri yerine gelip Hoteli ayağa kaldıran bir çığlık attığını hatırlıyordu O anki panikle iyileştirici gücünün olduğu tamamen aklından uçmuştu ve Charlienin son sürat hastaneye sürdüğünü de hatırlıyordu. Hastanede sayıklarken Rosie ağlamaktan kızaran yüzü ile içeri girmişti ve ilk sorduğu soru "bunu kim yaptı!' İdi...
Lucifer ağlama krizinden nerdeyse tamamen çıkmışken Rosie ye cevap vermiş ve karşılığında ise Rosie den yiyebileceği en sert tokat yemişti. Ve komik olan şey Luciferın o tokata şaşırmasıydı. Yastığına bir kaç damla gözyaşı daha damlarken burukça gülümsedi. Alastor onun çocukluğu, gençliği, geleceği, en yakınıydı... böyle bir durumda belki Luciferdan yanaydı ama bir tercih yapması gerekse hiç şüphesiz Alastoru seçerdi...
Burnunu çekip yataktan kalktığında ilk birkaç saniye dengede durmaya çalıştı. Uyumak istiyordu ama son iki haftadır bu neredeyse imkansızdı. Odaya gelen adım sesleri ve içeriye giren kızıl geyiğe bir kaç saniyelik tiksinti ve acı karışımı bir bakış attıktan sonra banyoya gitti. artık beyaz ve kırmızının uyumunu hissedemiyordu. Aynaya baktığında kendi görüntüsüne çığlık atabilirdi. Dağılmış yolunmuş saçlar, ıssırmaktan patlamış dudağı, mosmor göz altları, şişmiş ve kanlanmış kırmızı gözleri, solgundu... fazla solgundu gözlerinde eski neşesi yoktu gamzelerinin eski kırmızılığı yoktu...
