alastor önündeki şeytan çıkarıcıyı zorda olsa hallettikten sonra hızlıca ayağa kalktı ve etrafına baktı her yeri kan ve yara içindeydi bu seferki imha herkes için geçerliydi alastor toplantı odasındaki derebeylerine baktı hepsi kan revan içindeydi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atticus çok fena boka bastın bebem üzgünüm
••• Uykusunun belkide en derin ve sarsıcı olan kısmında gözleri hızlıca açıldı. Yüzünde bir ıslaklık hissediyordu elini gözlerinin altına götürdü.
'Gözyaşı?'
Kalbi hız trenini andırmayacak bir ritimle hızlı hızlı çarparken göğüsü hızlı hızlı kalkıp iniyordu... kızıl saçlarının yüzüne yapışmış olması ne kadar gerildiğini ve ne kadar terlediğini gösterirken boynuzlarının yastığı parçalamış olması onun biraz olsun sinirlenmesini sağlamıştı.
Ellerinden destek alarak kalkmaya çalıştığında bileklerindeki felaket acı ile inlerken yatağa geri düştü. Lilith in onu esir aldığında taktiği zincirler büyü geçirmiyordu... Lucifer bileklerindeki yaraları iyileştirememişti bu yüzden cerrahi dikiş atılması gerekiyordu ama zincirin büyüsü tam olarak hiçbir şeyi geçirmediği için bilekleri uyuşmamıştı ve Alastor kendi oğlunun bileklerini uyuşturmadan dikmek zorunda kalmıştı...
Bileklerini gözden çıkarmışken yataktan doğruldu. Bir sorun vardı, olmaması gereken bir sorun vardı...
'Midem bulanıyor...'
Aklına sabah geldi.
'Midem bulanıyor...'
Lucifer ile olan daha ufak ve Alastorun böldüğü kavgadan sonra hıncını alamamış ve Lucifer ile daha büyük bir kavgaya tutuşmuştu, bu Alastorun cinleri ni iyice tepesine çıkarmış Lucifer için Atticus ile sözlü bir kavgaya girmişti.
Atticus gözünden bir damla yaş akarken titredi.
Ama Atticus kontrolü kaybetmiş ve geyik olan babasına zarar vermişti...
bu daha önce olmayan bir şeydi. Kontrolü kaybetmek... o ipleri hep elinde tutarken dünyasındaki kendisi için en önemli kişilerden birisine zarar vermişti... Derin bir nefes alıp gözlerinden akan yaşları silerken ayağa kalktı ve mutfağa inmek için odasından çıktı. Susamıştı...
Koridora çıktı;
'midem bulanıyor!'
Ellerini hızlıca ağzına götürürken başı dönmesine rağmen kattaki lavaboya koştu. Kapıyı sertçe açarken kendini direk açık olan klozetin önüne attı. Gözlerini başı ve uzuvlarının ağrısıyla sıkıca yumarken içindeki her şeyi bütün nefretini atmak istercesine çıkarıyordu. Eli titrerken gözlerini açtı.
Buz kesti...
Çıkmayan bir sesle korkuyla fısıldadı;
"B-bu da ne?"
'Ne kustum ben?.' Kustuğu simsiyah sıvı da neydi?
*hala peşindeyim..*
Kulağına fısıldayan bir ses bir an nefes alıp verişinin durduğunu hissetti. Hala peşindeydi?
