Κοίταξα το ρολόι καρπό μου, ήταν σχεδόν έξι η ώρα. Έξι και δέκα ήταν το ραντεβού της Lia's με τον Orlando, τον πατέρα της.
Του είχε πει η Lia να τον συναντήσει σήμερα σπίτι της για να του δώσει τα λεφτά. Την πίστεψε με μεγάλη ευκολία. Ή ήταν τόσο αφελής ή είχε κάτι άλλο στο μυαλό του.
Είχα κρυφτεί στο μπάνιο του σπιτιού της, περιμένοντας τον να έρθει.
Η Lia καθόταν στον καναπέ του σαλονιού περιμένοντας τον εκεί.
Από την κάμερα που τοποθετήσαμε στο σαλόνι της, μπορούσα να δω πως έμοιαζε αγχωμένη, ίσως και λίγο φοβισμένη αν θα πετύχαινε το σχέδιο μας.
Το σχέδιο ήταν απλό, αλλά δεν ήταν λίγα αυτά που θα μπορούσαν να πάνε λάθος. Θα έμπαινε σπίτι ο Orlando, η Lia θα του έδινε τον σάκο με τα λεφτά-μόνο που μέσα στον σάκο δεν υπήρχαν λεφτά αλλά ρούχα για να δίνουν την εντύπωση πως δεν είναι άδειος-και εκείνος πριν φύγει θα άνοιγε τον σάκο για να σιγουρευτεί πως δεν τον κορόιδεψε. Όταν θα καταλάβαινε πως δεν υπήρχαν λεφτά, θα ήμουν ήδη στην κουζίνα δίπλα από το σαλόνι και πριν με δει θα πυροβολούσα το γόνατο του για να τον ακινητοποιήσω. Αφού θα έπεφτε κάτω από τον πόνο, θα έμπαινα μέσα στο σαλόνι, θα του δέναμε τα χέρια με το σχοινί που έχω κρυμμένο σε ένα ντουλάπι της κουζίνας και θα καλούσαμε την αστυνομία.
Αν όλα πήγαιναν καλά θα τον συλλάμβαναν χωρίς να πάθει κανείς μας τίποτα. Φυσικά θα απειλούσε πως θα έδειχνε στην αστυνομία την φωτογραφία, αλλά σύντομα θα καταλάβαινε πως δεν υπήρχε πουθενά η φωτογραφία, αν δηλαδή δεν το είχε καταλάβει ήδη.
Εδώ όμως ήταν που τα πράγματα θα περιπλέκονταν. Αν είχε ψάξει από πριν την φωτογραφία και δεν την έβρισκε πουθενά, θα ήξερε πως η Lia φρόντισε να την εξαφανίσει και άρα θα ήξερε πως δεν θα του έδινε τα χρήματα αλλά θα το έκανε για να τον παγιδεύσει.
Είδα από την κάμερα την Lia να τινάζεται από τον καναπέ και να κοιτάζει τον άντρα δίπλα της που μπήκε αθόρυβα από το παράθυρο πιο δίπλα. Θα ήταν ο πατέρας της.
Περιμέναμε πως θα έμπαινε από την πόρτα, αλλά επέλεξε να μπει κρυφά από το παράθυρο που θα είχε μάλλον χρησιμοποιήσει τις προηγούμενες φορές για να μπαίνει στο σπίτι της.
"Ελπίζω να έχεις τα χρήματα και να μην νομίζεις πως μπορείς να με ξεγελάσεις." Η φωνή του ήταν βραχνή, θα ήταν από το τσιγάρο. Ήταν ψηλός και φαινόταν γυμνασμένος αλλά δεν θα ήταν μικρότερος από πενήντα πέντε. Τα μαλλιά του ήταν γκρίζα με άσπρες τούφες και φορούσε όλο μαύρα.
YOU ARE READING
Η Χαμένη Έχθρα
RomanceΉμουν η τύχη ενώ εκείνος πίστευε πως ήμουν η ατυχία. Είχα ορκιστεί να τον μισώ όπως και εκείνος εμένα. Να τον ερωτευτώ όμως δεν ήταν επιλογή μου. _________ Βιβλίο 2