VI

46 1 17
                                    

Nie wiesz jak długo wpatrywałaś się w JYP, ale kiedy w końcu udało Ci się opamiętać i odwrócić wzrok, ujrzałaś przed swoją twarzą wyciągnięte w twoją stronę ręce. Okazało się, że to Hyunjin i Seungmin byli skłonni pomóc Ci wstać. Skorzystałaś z tej okazji i od razu się ich chwyciłaś, w międzyczasie rzucając ciche podziękowanie i lekki uśmiech. Twoja mina zrzedła kiedy odwracając się ponownie ujrzałaś przed sobą nikogo innego jak dyrektora placówki. Nie przypominał on tego samego mężczyzny co na konkursie. Teraz był bardziej stanowczy i surowy, a przynajmniej tak wnioskowałaś z jego postawy i wzroku jakim obecnie Cię mierzył. W wyniku tego poczułaś się mała niczym mrówka robotnica. Tak jakbyś nie miała wielkiego znaczenia i była w porównaniu do wszystkich obecnych - nikim. Przypomniałaś sobie, że w rzeczywistości naprawdę tak było. Tylko ty i twoja przyjaciółka jesteście nieznanymi osobistościami z wszystkich obecnych tu osób. 

Swój wzrok utkwiłaś w podłodze sali, na której jeszcze chwilę temu leżałaś i byłaś obiektem żartów. Teraz jednak wspominając akcję sprzed chwili nie było Ci już do śmiechu. Twoja głowa zaprzątnięta była obawami. Martwiłaś się co zrobi z tobą JYP. Miałaś kilka myśli. Od upomnienia poprzez wyrzucenie z budynku, a nawet po ewentualne sprawy sądowe za rzekome śledzenie, nękanie czy naruszanie prywatności idoli. Urzeczywistniałaś sobie najgorsze scenariusze nadal utrzymując swój wzrok skierowany w podłogę tak, że nie widziałaś spojrzenia, które kierowała w twoją stronę przyjaciółka. Twoje czarnowidztwo przerwał głos JYP. Już szykowałaś się do  opuszczenia budynku, przepraszania, a nawet błagania o wybaczenie kiedy usłyszałaś, że mówi on, że wasze spotkanie ze Stray Kids świetnie się złożyło, ponieważ macie czas na zapoznanie się, które i tak wkrótce miało nastąpić. Jak również zażartował mówiąc, że z tego co zauważył przebiega ono pomyślnie. W tym momencie myślałaś, że się przesłyszałaś. Podniosłaś wzrok i skierowałaś go na przyjaciółkę, aby potwierdzić, że to co usłyszałaś to prawda. Ona tylko pokiwała lekko głową na znak, że wciąż twój słuch jest w dobrym stanie, jednocześnie próbując nie wybuchnąć śmiechem na całą salę, widząc jak wytrzeszczyłaś na nią oczy. 

Uspokoiłaś oddech i bijące serce, a następnie zapytałaś o co dokładnie chodziło mężczyźnie. Po zadanym pytaniu wszystko zostało wam wyjaśnione krok po kroku. Chodziło o wcześniej wspomniany kontrakt. Miałybyście być tancerkami, które wystąpiłyby w najnowszym teledysku Stray Kids i przy okazji miałybyście wymyślić choreografię wpasowującą się w jego klimat. Do tej pory myślałyście, że kontrakt miał obejmować dłuższy okres czasu np. trasę koncertową lub kilka teledysków. W dodatku nigdy nie przyszłoby wam do głowy, że miałybyście pełnić funkcję choreografa. JYP najwyraźniej zdawał sobie z tego sprawę i domyślił się, że wasz przyjazd do Korei był tymczasowy, przy czym nigdy nie pomyślałybyście o zatrzymaniu się tu na dłużej czy chociażby otrzymaniu propozycji pracy, dlatego na pytanie czemu tylko jeden teledysk odpowiedział ze spokojem. Zresztą nie był to byle jaki teledysk, bowiem piosenka, do której choreografię miałybyście ułożyć ma być piosenką tytułową i promującą minialbum "樂-STAR". Innym powodem była choroba dotychczasowego choreografa zespołu, która zmusiła go do odejścia.

Oczywiście w świecie nie ma nic za darmo. Za swoją ciężką pracę miałybyście otrzymać wynagrodzenie adekwatne do poświęconego na próby i nagrywanie teledysku, czasu. Wszystko brzmiało tak wspaniale, że wzbudziło w tobie oraz twojej przyjaciółce pewne podejrzenia. Wiedziałyście, że gdzieś tutaj musi być haczyk. I takowy był. Miałyście przygotować choreografię dla zespołu do ich najnowszej piosenki "Lalalala", która jest piosenką dosyć energiczną, a żeby nie było tak łatwo, miałyście mieć na to dwa tygodnie. To zadanie wydawało się wręcz niemożliwe, dlatego, że z pozoru dwa tygodnie to kupa czasu, z drugiej strony inaczej jest, jeśli na choreografię nie ma się żadnego pomysłu. 

Jedno jest pewne, razem z przyjaciółką lubicie wyzwania i postanowiłyście się tego podjąć.


***


Razem z JYP jeszcze tego samego dnia ustaliłyście inne ważne kwestie takie jak zakwaterowanie na wasz przedłużony pobyt w Korei. W dodatku miałyście mieć waszego osobistego przewodnika, który miał za zadanie pomóc się wam nie zgubić, chociaż bardziej trafne było to w stosunku do Ciebie, jako że twoja przyjaciółka ma o wiele lepszą orientację w terenie. Gdyby nie ona, już dawno zgubiłabyś się w tym wielkim mieście. Pierwszy raz dziękowałaś jej obsesji na punkcie Korei, Seulu i kpopowych idoli. Oficjalnie wasza "praca tymczasowa" miała rozpocząć się dnia następnego. Do waszej dyspozycji była jedna z sal w JYP Entertainment dzięki czemu miałyście zapewniony komfort i spokój od wścibskich par oczu. W dodatku choreografię miałyście tworzyć przy współpracy z Dancerachą, czyli nikim innym jak Hyunjinem, Felixem i Lee Know. Z jednej strony było to ciekawe rozwiązanie, gdyż razem mogliście stworzyć coś naprawdę niezłego, ale z drugiej strony może być to przyczyną wielu konfliktów, wynikających z odmiennych stylów tańca. Postanowiłyście się jednak nie martwić tym na zapas. 

Cały ten dzień był pełen wrażeń i kosztował was wiele nerwów, dlatego najlepszym rozwiązaniem dla was byłby odpoczynek. W końcu po całym tym dniu, w którym wydarzyło się tak wiele nieoczekiwanych zdarzeń mogłyście oddać się w objęcia morfeusza. Było to również bardzo ważne, ponieważ już następnego dnia czekał was początek bardzo ciężkiej pracy. W dodatku przez najbliższe dwa tygodnie będziecie spędzać niemal całe dnie w sali tanecznej, trudząc się nad choreografią do piosenki, której jeszcze nie miałyście okazji usłyszeć. Wszystko zapowiadało się wspaniale.


***


Pierwszym etapem do utworzenia perfekcyjnej choreografii, było przesłuchanie piosenki Stray Kids. Jak potem się okazało "Lalalala" to piosenka, która będzie posiadać dwie wersje - zwykłą oraz rockową. Trochę was to przerażało, ponieważ nie miałyście doświadczenia z piosenkami rockowymi, aczkolwiek stanowiło to dla was nowe pole do popisu. Większym zdziwieniem była dla Ciebie nowina, że tą piosenkę już słyszałaś, a nawet do niej tańczyłaś. Pamiętnego dnia, kiedy to wparowałaś do jednej z sal myśląc, że tutaj znajduje się twoja grupa taneczna, przerwałaś Hyunjinowi, który najprawdopodobniej starał się ułożyć dalszą część choreografii. Jak się więc okazało Danceracha ma już ułożone ruchy początkowe. Obejmowały one jednak część śpiewaną przez Changbina, Felixa i Hyunjina, więc przed wami jeszcze sporo pracy. Ty miałaś już łatwiej, ponieważ te ruchy dzięki Hyunjinowi, już umiałaś. Gorzej z twoją przyjaciółką.

Jednakże najgorzej mieli chłopacy z zespołu, bowiem był to dla nich okres bardzo ciężki. Składało się na to wiele czynników. Przede wszystkim musieli sobie sami poradzić nie tylko z napisaniem tekstu i nagraniem dźwięku jak również, w związku z odejściem ich choreografa, musieli sami wymyśleć układy do piosenek z albumu, a także nauczyć się ich. W końcu rozpaliła się w nich nadzieja w związku z konkursem tanecznym i ewentualną możliwością znalezienia odpowiedniego choreografa. Można zatem powiedzieć, że spadłyście wycieńczonym do granic możliwości chłopakom, prosto z rozpogodzonego nieba.

Unexpected  || Hwang HyunjinOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz