Chapter 5: Bewilderment

9 5 0
                                    


(Olive Quintin POV)

Nagising si Olive sa kanyang silid.Kaagad siyang binalot ng pagtataka.Muling naalala ang nakalipas na pangyayari.Nasa classroom siya ng araw na iyon nang maramdaman ang pagkahilo at pagkirot ng pulso.

Ah,Tama! kasama niya si Ethan sa pagkakataong iyon. Kagyat niya itong nakalimutan nang mawalan ng malay.Bumangon siya. Anong araw na ba ito? Sumulyap siya sa bintana. Kasisikat lang ng araw. Pag-apak sa malamig na sahig. Naging matalas ang 5 senses niya. Mula sa milya-milyang layo ay narinig niya ang bosena ng sasakayan.Marahil sa sentro iyon ng syudad.Pambihira ang kakayang iyon.Paano niya iyon nagawa? Saka napatitig siya sa kalendaryo. Limang metro ang layo nito sa kanya. Ngunit malinaw na nababasa ang letra doon.

October 1 na pala. It mean ,three days siyang nawalan ng malay after ng incident na iyon. Nalito si Olive. Mahihiwagaan na siya. Napapikit siya ng mata saka niyanig ng mararamdaman ang presinsiya ng mga tao sa loob ng bahay. Anim sila ang nasa loob. Yong lima ay nasa sala. Binubuo ng dalawang lalaki at tatlong babae. Na fe-feel niya ang matamis na dugo ng isang babae. Animo'y nagaganyak siyang tikman iyon. Samantala ang apat ay mahirap ipaliwanag ang likidong dumadaloy sa kanilang ugat.Pambiraha! Mahiwaga iyon. Kakaiba! Saka natukoy niya ang mga ito,sina Knight,Nekiesha,Diane at Ethan iyon. But she didn't recognize the other girl. New comer yata ito. Napayuko siya at pinilig ang ulo. Bakit siya nagkakaganito?

Ang sama na ng pakiramdam niya.Wala naman siyang sakit. Then,she remembers her hand. Bakit ba kumirot iyon? Inangat niya ang kanang kamay para obserbahan iyon. She was shocked. Ano ito? May markang N.W. sa loob ng bilog na kasing laki ng 5 pesos coin. Sino ang walang hiyang naglagay nito? ang sama niya. Sinubukan niyang burahin ito subalit as if tattoo na hindi nabubura. Naiinis na talaga siya. Napakagat siya ng labi habang binubura iyon ng boung pwersa.But lumipas lang ang mga sandali ay walang nangyayari Nagalit siya. Biglang umilaw. Na-shock siya muli. Then she felt na may dumadating. Sa pagpihit ng pinto ay dagli niyang tinago ang kamay sa skirt.Niluwa si Diane. Full of anxious ang face nito.Kaagad nitong niyapos si Olive.

"Thanks God dahil ligtas ka,Olive." anito. "Sobra akong nabalisa sayo.Salamat kay Ethan,niligtas ka niya."

"Ano ba ang nangyari? Bakit ba ako nakaratay sa banig in almost 3 days?" She asks abruptly.

Kumalas sa pagkayakap si Diane.Then she holds her hands. Mabuti hindi nito nakita ang marka sa pulso niya

"Nagkaroon ng 4.6 magnitude na lindol noong last thursday. Nasa classroom ka sa araw na iyon. Malapit ka na sanang matabunan ng kisame. Salamat dahil nandoon si Ethan. Maagap ka niyang nasaklolohan"paliwang nito.

"At sa indicent na iyon ay tatlong araw kang natulog."

Naguluhan siya.

"Sa pagkakaalam ko na hilo ako sa moment na iyon."

"Oo, iyon nga ang dahilan na mata-trap ka sana."

"Naguguluhan ako. I really don't know the exact happening. Hindi ko nararamdaman ang lindol basta nahilo at nawalan ako ng malay sa pagkakataong iyon."

"Sa araw na natutulog ka,something strange happens. Dumudugo ang mga mata at tenga mo. Ewan ko kung paano nangyari iyon."

Hinipo niya ang gilid ng mata.
"Hindi naman ako nabulag at nabingi."

Pareho silang nalito at nanahimik. 1 minutong nagpalitan sila ng tingin.

Biglang pumasok si Knight.

"Olive!?" bulalas nito.Saka niyakap siya.

"Kuya." sabi niya na nakabaon ang mukha sa dibdib nito.

"How's your feeling?Wala na bang masakit sayo?" Nagaalala nitong tanong.

Dusk EternityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon