MERHABA ARKADAŞLARRRR. NASILSINIZ??? YENİ BÖLÜM GELDİİİĞĞĞ🙃🌷YAZIM HATALARI İÇİN ÖZÜR DİLERİM.HERKESE KEYİFLİ OKUMALAR DİLİYORUM..🌷
🌷
~Nasılki kafesteki kuş kafeste olduğu için hayata küsüyorsa insanda öyledir özgür değilse hayata küser.~
~Yazardan~
🌷
Son feci bisiklet-Uyku
🌷
Abimin yanındaydım çünki Efnanı aradığımda annemin iyi olduğunu söylemişti.Bende abimin yanına gelmiştim.Hastaneden içeri girdiğimde resepsiyondan abimin nerede olduğunu öğrendim. Hastanenin içinde koşarken acile vardım.Acile vardığımda abimin sedyede yatan bedenini gördüm. Her yeri kan içindeydi.
"A-Abi" kekelemiştim.Yanağımda bir ıslaklık hiss etdiğimde ağladığı fark etdim. Ne zamandan beri ağlıyordum hatırlamıyorumdum.Hemen abimin yanına koştum. Koşarken biri belimden tutdu ve benim gitmeğimi engelledi.Beni tutana baktığımda ise Karanı gördüm.
"Elis sakin ol" dedi.
"Nasıl sakin olayım ya ben benim abim vurulmuş abimi delik deşik etmişler ve ben sakin olayım"Sinirden güldüm.Bırakması için çabaladım amma bırakmadı.
"Bir dur be kızım"
Ellerinden bir şekilde kurtulub abimin yanına koştum.
"Kaç kurşun yarası var?" dedim.
"Elis" dedi Çağatay.
"Kaç kurşun yarası var dedim."
"İki"Ardından konuşmasına devam etdi.
"Biri omurğasından biri göğüsünden"
Tam bunu söylerken manitörden bir ses geldi.Manitore baktığımda ise manitörde ki çizginin düz bir hall aldığını gördüm.Aklıma askerin ölümü geldi ve paniklemeye başladım.
"Allah kahr etsin" dedi Çağatay.
"Hayır Hayır Hayır Hayır Hayır" sayıklamaya başladım.Ayaklarım beni taşıyamayıp yere yığıldı.Çağatay kalp masajı yaparken ben yerde ellerimi kulaklarıma koymuş sayıklıyordum.Sırtımda bir el hiss etdim.Sırtımdakı elin kime ait olduğunu biliyordum.Yere çömeldi ve bana sarıldı.
"Sakin ol güzelim." dedi ve kafama bir öpücük kondurdu.Başımı göğsüne yaslayarak ağlamaya başladım.Sonra Çağatayın sesini duydum.
"Ölüm saati 19:40" dedi.
"ABİ" diye bağırıp ağlamaya başladım.Ayağa kalktım ve Abimin yanına koştum.Abimin yüzünü ellerime aldım.
"HAYIR HAYIR BENİM ABİM ÖLMEDİ. ABİ HADİ GÖZLERİNİ AÇ BAK KARDEŞİN GELDİ"
Abim gözlerini açmadı.Karan arkadan gelip beni abimden ayırırken elinden kurtulmaya çalıştım.
"Karan bırak benim abim ölmedi. Beni bırakmaz. Bana bunu yapamaz. Söz vermişti bana ölemez" Karan başımı göğsüne koydu.Deli gibi ağlıyordum.
"Karan benim abim ölmedi dimi?. Bunlar bir rüya ve ben uyanınca geçicek dimi?" Cevap vermedi.Gözlerim yavaş yavaş kapandı gerisi karanlıktı.
🌷
İlahi bakış açısı...
Elis bayılmıştı.Birden bir ses duyuldu.Karan monitinöre baktığında çizginin düz olmadığını fark etdi. Bunu Çağatayda fark etmiş olacakki
"Yaşıyor. Bu bir mucize"dedi dilinin altında.
