🐍Chapter 123
ဒီကနေ့အထိ မြွေငယ်လေးများက သူတို့အစာ သူတို့ရှာကြသည်။ ယင်ရှောင်ရှောင်းနှင့် မော့လောင်တက တစ်ကောင်နှင့်တစ်ကောင် ရစ်ပတ်ခွေလိမ်နေကြပြီး ဂူရှေ့ကွင်းပြင်ကျယ်ကြီးတွင် နေပူဆာ လှုံနေကြသည်။ ထိုစဥ် ယင်ရှောင်ရှောင်း၏ ဝမ်းဗိုက်ဆီမှ တဂွီဂွီမြည်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။
မော့လောင်တလည်း ပြုံးရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ် မင်းအတွက် အစာသွားရှာပေးမယ်"
ယင်ရှောင်ရှောင်းက ရယ်လိုက်ရင်း တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရသွားသောကြောင့် ဆတ်ခနဲ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
"တဟေးတန်... ကျွန်တော်တို့ မင်ရှဲဆီကို အစာယူသွားပေးတာ တော်တော့်ကို ကြာနေပြီလို့ မထင်ဘူးလား"
မော့လောင်တလည်း ထိုအခါမှ စဥ်းစားမိသွားသည်။
"အင်း...ကြာပြီနဲ့တူတယ်"
ယင်ရှောင်ရှောင်းက သူ့အမြီးကို လှုပ်ယမ်းလိုက်သည်။
"အဲဒါဆိုရင် ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်အတွက် အစာသွားရှာပေး... ကျွန်တော်က ကျိခန်းရဲ့ ဂူသင်္ချိုင်းဆီသွားပြီး ရွှေငွေတွေ ယူလာခဲ့လိုက်မယ်"
မော့လောင်တလည်း ရှောင်ရှောင်း၏ စကားအတိုင်း သဘောတူလိုက်သည်။ ဒီနားပတ်ပတ်လည်မှာ ဘာအန္တရာယ်မှ မရှိနိုင်လောက်ပါဘူးလေ။
မော့လောင်တ ထွက်ခွာသွားသည်။ ယင်ရှောင်ရှောင်းလည်း ဂူသင်္ချိုင်းဆီသို့ ခြေသုတ်တင်ကာ ခရီးနှင်တော့သည်။
ဂူသင်္ချိုင်းအနားသို့ ချဥ်းကပ်သွားစဥ်တွင် ယင်ရှောင်ရှောင်း ဆက်ပြီးမသွားချင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်ပြောလိုက်သည်။
"ကျိခန်း... ကျွန်တော် မင်ရှဲအတွက် အစာတွေ လာယူတာ... နည်းနည်းလေး ယူလာပေးခဲ့ပါဦး"
ထိုသို့ပြောနေရင်း ကျိခန်းက ယင်ရှောင်ရှောင်းရှေ့တွင် ပေါ်လာသည်။
ယင်ရှောင်ရှောင်းလည်း ကျိခန်းနောက်သို့ ကြည့်လိုက်မိသည်။
"ဟင်...ကျိကျောက်ရောဘယ်မှာလဲ"
ခါတိုင်းဆို ကျိခန်းဘယ်သွားသွား သူလိုက်နေကျပါ။
YOU ARE READING
[COMPLETED] သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)
Romancestory title လေးကို Description မှာထည့်ပေးထားမယ် တစ်ပတ် သုံးပိုင်း တင်ပေးပါမယ်နော် ဖတ်ပေးကြပါဦး???????? all credit to original author & e translator