Ik ga helpen, met alles wat ik heb.

Here we go again~

"Dit was een fout" als messen in mijn gezicht, ik zit voor matthy. In een café, "een fout? Matthy jezus je kan me niet aan het lijntje houden" ik hoor zijn lange nagels tikken op het tafeltje. "Sorry, sorry dat ik je niet kan geven wat je nodig hebt." "Matthy, ik heb niemand. Niks noppes" hij pakt mijn hand, "je hebt mij. Alleen niet samen met mij" "je bent vreselijk" ik trek mijn hand terug.

~zijn lippen dansen over die van mij~ matthy duwt me tegen de muur van het steegje naast het café waar we net nog ruzie hadden. "Ik wil je. Alleen voor mij."

"Ik haat je, maar ik hou van je. Ik wil je, maar ik wil je niet. Ik weet het niet matthy" "ik weet wel, dat ik samen met jou wil zijn" "en Jenna?" "Jenna en ik, het werkte niet, maar het werkt wel tussen ons. Dat weet ik zeker" zegt hij terwijl hij een stukje haar achter mijn oor doet.

"Ookal moet ik in en uit ziekenhuis?"

"Ookal moet jij in en uit ziekenhuis"

Ik glimlach, ik weet dat ik hier spijt van ga krijgen. Voor je het weet is zijn gedachte weer veranderd, maar ik geniet van nu. We liggen samen weer op zijn bank, zijn handen over mijn lichaam en mijn handen in zijn haar. We kijken stranger things, mijn favoriet. Ik glimlach als ik eleven zie, het lijkt een beetje alsof ik haar ben, vooral nu. Met mijn ziekte, eleven is ook hopeloos. Doet alles voor iedereen met al haar kracht maar word vervolgens niet geliefd, maar nu. Op dit moment voel ik me wel geliefd, geliefd door de jongen van wie ik het meeste houd. Hij ook van mij, hopelijk.

"Ik hou van je"

We liggen in bed, op onze plekjes. Ik draai me naar hem om, "hoe eh. Was Jenna?" vraag ik twijfelend niet wetend of ik deze vraag moet stellen.

"Anders"

"Zeg je dit alleen maar om mij beter te laten voelen? Ze leek me heel lief" "dat is ze ook, maar ik ben gewoon zo gewend met jou. Ik hou van je" ik kijk naar beneden. En knik "je hebt me pijn gedaan matthy, ongelofelijk veel pijn" ik hoor hem slikken

"Dat laat ik je nooit meer overkomen"
"Ik wist niet wat ik voelde, ik vond jou positie gewoon moeilijk om te accepteren"

"Ik ben geen ander persoon hè? Ik ben gewoon de Claire waarop je verliefd bent geworden"

Hij glimlacht, "dat weet ik clairtje. Dat zal je voor altijd ook zijn"

"ik ben de ster, en jij bent mijn maan"
Vertel ik hem.

"Weltrusten lieve Claire, ik laat je nooit meer gaan"

"Weltrusten matthy, ik laat je ook nooit meer los"

__________________________

Wow, ik hoop dat dit voor jullie een beetje als verassing/ plottwist komt. Ik had gewoon heel veel zin om een deel te schrijven.

En ik heb besloten om gewoon een deel te schrijven als ik ideeën heb, dus geen vast ritme in mijn boeken heb.

Echt ZO erg bedankt voor jullie lieve woordjes. Dit doet mij zo goed en lees ik nog elke dag🩷

Vergeet niet te stemmen lieffies