Ik ga helpen, met alles wat ik heb.

Het bericht~

Ik en Matthy zitten samen op de bank met een bakje chips, naturel om precies te zijn. Ik lig in Matthys armen, we kijken een serie weer dezelfde. We hebben hem bijna uit! Mijn telefoon ligt op de salontafel, ik wurm me uit zijn armen. Matthy kijkt me verbaasd aan "ff naar de wc" zeg ik en loop naar de wc, als ik mijn ding heb gedaan loop ik terug en zie Matthy met mijn telefoon in zijn handen. "Ben je naar Sam gegaan? Hij appt dat hij het gezellig vond vandaag" ik zie dat Matthy breekt, "nee. Nee laat me uitleggen alsjeblieft" zo snel als ik kan ga ik naast Matt zitten "luister naar me, alsjeblieft Matthy" hij draait zichzelf naar mij "ik ben naar Sam geweest, ik heb uitgelegd dat hij me pijn heeft gedaan. En ik heb ook gezegd dat ik wellicht kanker heb.. er is niks anders gebeurd!" "Weet je dat zeker?" "op alles wat ik heb, ik heb gezegd dat ik gelukkig ben met je" "je houd nog van hem hè?.." ik kijk naar beneden, "nee... alleen jou leven Matthy. Ben ik gewoon niet gewend." "Wat nou, wij werken niet? Ik kan niet van je houden als je ook van iemand anders houdt dat werkt niet Claire.." mijn hart breekt bij die zin, "maar ik hou niet van hem hoe ik van jou houd" hij knikt "ik hou van je Matthy, alleen kijk hoe ik erbij zit, mijn haar valt uit. Ik ben om de seconde moe, ik weet het niet meer" "het is goed, ik ben trots op je dat je het hoofdstuk afsluit met hem" ik knik, hij geeft me een kusje. "Zal morgen de uitslag komen denk je?" Vraag ik aan hem, "dat weten we niet lief. We komen daar morgen achter" "maar wat nou ik moet naar het ziekenhuis, en jij bent op kantoor.. dan-dan" "dan kom ik gewoon naar huis" "wat zeg je dan tegen de jongens?" "Gewoon, dat iets niet lukt bij je. En dan ik moet komen helpen" "hebben de jongens er al wel wat van gezegd?" "Tja.. dat ik vaak afwezig lijk in de video's" "als het morgen zo is. Wil ik direct die avond dat hun, met hun vriendinnen komen eten, in de stad in Utrecht. Ik wil dat ze het weten." "De vriendinnen ook van hun?" Ik knik "ja. Ik wil ze leren kennen." Hij knikt "is goed lief. We komen er morgen achter zullen we naar bed?" Ik knik, ik pak het lege bakje chips en loop daarmee naar het aanrecht, ik stop hem in de vaatwasser. De tv is al uit als ik terug kom en Matthy is al boven. Ik loop achter hem aan, ik pak de plukken haren van het kussensloop en gooi ze weg in de prullenbak van de badkamer, ik kleed me om en ik ga naast Matthy liggen, "het komt goed schat, dat weet ik honderd procent zeker. Ik ben altijd bij je ja?" ik kan Matthy niet meer zien, maar toch knik ik ja. "Truste Matthy" "slaap lekker lief"

________________________________________________________________________________

Toch blijf ik zeggen dat ik, dit heel moeilijk vindt om te schrijven. Het gevoel dat er mensen zijn die dit meemaken, ik wil alvast een kleine trigger warning geven voor het volgende 2 delen. Dan krijgt Claire de uitslag en word het verteld aan de bankzitters.

Dus in principe kan dit best gevoelig liggen, bedankt voor alle positieve reacties.

Vergeet niet te stemmen people ❤️