CHAPTER 6

243 5 3
                                    

CHAPTER 6

THE De Ava Villa was majestic. It was surrounded by a yard.

Nang maiayos niya ang lahat ng gamit niya sa loob niyon ay puno ng kapanabikan ang kalayaan niyang magpahangin sa labas.

Humigit-kumulang anim na oras ang naging byahe, malayong-malayo sa Deen Mansion. Malayong-malayo sa impyerno.

Simpleng pambahay ang isinuot niya. Hindi namalayang palubog na ang araw. She found herself watching the sun descend while she was on the porch.

No buildings, no cars, no humbug husband, nothing but grass, trees and mountains afar, and a horse tied to one tree.

Inayos pang kaunti ni Lauren ang isang upuan ng ansel outdoor seater sa porch bago inupuan.

Oo nga't walang mga katulong sa papalagian niya pansamantala, ang mahalaga ay wala si Joshua, nangangahulugang wala siyang haharapin umaga't gabing asawa na nakikipagsiping sa ibang babae.

Babae siya, at alam niyang hindi niya deserve ang ganoong lalaki. Kung hindi lang dahil sa interest ng mga De Ava...


"WALA ang asawa mo sa Deen Mansion?" gagad ni Angelina.

Binitawan ni Joshua ang mga dokumentong hawak, umunat ng tayo at sa harap ng kinauupuang couch set ni Angelina tumungo.

Makahulugang tingin ang ibinato nito. "Nag-away kayo? Don't say nahuli tayo?"

"Hindi," kaunting paliwanag ang binuksan niya. "Dahil lang sa possible threats as daughter of a Congressman."

Bumungisngis ito, nabunutan ng tinik. "Bakit sumagi sa isip kong nahuli tayo? E, tanga-tanga 'yon si Lauren. Hindi tayo no'n mahuhuli. Mahinhin at napakainosente."

Kung bakit nagtangis ang bagang ni Joshua sa huling sinabi nito ay hindi niya batid. "Asawa ko pa rin siya, Angelina, don't talk about her that way sa harap ko."

Iminuwestra nito ang mga kamay sa pisngi niya. "Oh, my baby. Don't be pissed. Nanliliit ka ba kasi gano'n ang asawa mo? Tanga, dugyot at inosente?"

Marahas na kinabig niya ang kamay nitong nasa pisngi niya. Hindi siya nagsalita ngunit napaaray ang kaibigan. Her arm bruised was enough to reckon her behavior.

Binalaan niya ito. "You don't want me angry."

After a long silence, she chuckled. "Fine, I'll shut it." Tumayo at banayad na tumungo sa likod niya. She smeared her fingers from his hands up to his shoulder massaging it.

"Angelina..."

"Ibig sabihin, tayong dalawa lang. Kahit saan, kahit kailan."

He swallowed. Her seductive voice resulted in his boxer tautness. Gumapang sa malayo ang mga daliri nito sa dibdib niya, not up to the stage he could not control his lust.

Hinatak niya ang kaibigan upang angkinin ang mga labi nito. Kung paano niya natagpuan itong nakaibabaw na sa mga hita niya ay hindi niya alam.

Sadyang dinaganan nito ang nabubuhay niyang pagkalalaki. Humawak sa mga malapad niyang mga balikat. "Nagagalit ka kanina, aren't you? Bakit 'di mo'ko parusahan?"

Naghahabol ang pareho nilang hininga. Hinimas niya ang dibdib nito na nagpaungol dito. "Lately, lagi kang naghahamon, baby."

"Of course. I always miss your cock."

Nang maituran nito iyon, siniil niya ito ng halik. Tongues played their roles, lips spoke lasciviousness.

"'Di na ako makapagtimpi sa'yo," si Joshua.

"Baby ako rin!" She was about to be unbuttoned when a knock from outside thundered them, his secretary.

Nabigla siya. Agad inutusan si Angelina na ayusin ang sarili at huminga nang walang hinala. After all, he was known married man to Lauren. A loyal and good husband image.

"Pasok," aniya.

Pumasok ang secretary. Hindi makatingin ang kaibigan dito nang nag-aaral nitong tiningnan si Angelina.

Looking at her, the secretary said, "Papunta po bukas sa bansa ang pinababantayan mong investor."

Inunat niya ang suot nang pasimple. "Good. In any way, mag-set ka ng appointment sa kaniya," atas niya.

Nabanaag niya ang pagtayo ni Angelina. Sumingit nang mabitbit ang Prada handbag. "Please excuse me, my dear friend. I'll text you about the fun story I am talking earlier, mukhang busy pa kayo." Nginitian nito ang secretary niya na naniwala sa hinabi nitong kasinungalingan.

Nang makalabas ito ay tinuloy nila ng secretary ang pag-uusap tungkol sa nasabing investor.

Abrupted, his phone vibrated. He signed to go on to her discussion as he read a message from Angelina.

'Nakakabitin! Pupunta ako sa Deen Mansion mamayang gabi. Let's fuck.'


BAHAGYANG naging abala sa trabaho si Joshua kanina. Katatapos lamang ng pagpupulong at palabas siya ng elevator, nagmamadaling makarating sa Deen Mansion.

Nagkaroon siya ng masamang kutob nang sa pagkakataon ay may tumawag sa kaniya. Karaniwang tumatawag lamang kung importante, ang Mamà ni Lauren.

Sinagot niya iyon sa pribadong lounge ng JK Building. "Mamà, bakit po kayo napatawag?"

"Kumusta kayo ng anak ko d'yan sa Villa? Walang mga katulong d'yan o kung sino upang maiwasan ang mga possible spy."

Bewildered, Joshua asked but desist. "Ano pong—?"

Nanghingi ng paumanhin ang kabilang linya. "'Pasensya na talaga kung kayong dalawa lang. But I trust you. Hindi mo pababayaan si Lauren d'yan." Humimig ito ng ngiti. "Kasama mo ba siya?"

Sumabog ang utak ni Joshua. Ang sabi ni Lauren...

Tumikhim siya. Dama na niyang nagsisinungaling ang asawa nang sabihing ito lang mag-isa, at kesyo iyon ang sinabi ng Mamà nito. Ngunit naiintindihan niyang gusto nitong mapag-isa. Sa dami ng kasalanan niya rito.

Nakisakay siya. "Ah, opo, kasama ko siya." Napakatipid ng sinagot niya, being eased.

"Siguro naman alam mong matatakutin ang anak ko, mahina ang loob at inosente sa madaming bagay, Joshua," saan patungo ang sinasabi nito? "Nag-aalala ako sa kaniya. Tuwing nagpapakita siya ng katapangan ay hindi talaga iyon totoo, tuwing sinasabi niyang hindi at galit na galit, she doesn't mean that." Bumugtong-hininga ito. "Huwag kang aalis sa tabi niya especially these time around, Joshua. Can I count on you?"

Tumango siya. Lumambot ang tikas niya sa narinig. Kung alam lang nito na hindi niya kasama ang anak nito. "You don't have to worry. Makakaasa kayo, Mamà."

Nang matapos ang pag-uusap at pagbibigay pangako ay bumalik sa karipas ang mga paa niya palabas ng JK Building. Nag-aantay na si Angelina. 

SENSUAL PENANCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon