SENSUAL PENANCE

CHAPTER 17

CHAPTER 17

NAKASUBOB sa dibdib ng asawa si Lauren nang magising siya. May humahaplos ng buhok niya. Nang matagpuang gano'n ang ayos nila, hindi niya malaman ang gagawin. Kung aalis ba o magtutulog-tulugan.

She made her decision to move back though fleebly. Itinaas niya ang katawan at nang maliwanagan na walang ni isang suot ang asawa ay nag-iwas siya ng tingin.

"B-Bakit nakahubad ka?" Sa hina nun ay halos siya lang ang nakarinig.

"Nakahubad ako?" He ran his gaze to his body. "Ah, yes. I'm naked, sweetie." He said proudly.

She cleared her throat nang mangati iyon. "Is that your... how you sleep... that... that way—" bagaman nasa isip ang perpektong sasabihin ay hindi niya magawang ilabas sa bibig. "D-Don't be naked."

Dama niya ang paggalaw nito sa kama. Itinanday nito ang mga braso sa ibabaw ng headboard ng kama. "I usually wear boxers when I sleep. Pero kung ikaw ang katabi ko tingin mo magbo-boxer pa ako?" He flashed a wicked grin to her.

Nagkaroon ng karera sa dibdib ni Lauren. Oddly heart beats it was. Ang lalaking ito! Hindi magkaayos ang mga sasabihin ni Lauren. "A-Ano?!"

He shrugged. "Don't start an argument, Lauren. Maaga pa. Besides, 'di mo ba maalala kung paano ka sumiksik sa mga bisig ko?" He smiled beneath her flushed. "Asawa mo'ko, sweetie. Leave restraint."

She swear sinampal niya ito. Ngunit walang gano'ng nangyari. Hindi niya mapagsabihan itong takpan ang katawan dahil nakita na niya iyon lahat.

"May kailangan nga pala akong gawin sa opisina mamaya. Babalik din ako sa gabi dahil baka kailangan mo ng kayakap—"

Sinipatan niya ito. Hindi niya masigawan ito na tumahimik nang mapang-ingganyo ang ibinatong tingin. Hindi niya rin maibaba ang tingin dahil hubad ito. She flashed with transgress and glee.

"What?" He asked in amusement.

"Ano'ng gagawin mo sa opisina?" Iyon ang nangibabaw sa dami ng thoughts niya.

"Business matters that are needed in physical contact." Paliwanag nito na mabagal niyang tinanguan. Tumayo siya ng tuluyan upang maghanda ng magiging almusal nila. Tiniyak niyang tinulak niya ang sarili palayo sa kabila ng temptation na bumangon sa katawan.

"BABALIK din ako mamaya." Joshua said as he checked the content of the briefcase.

Hindi siya nakaimik nang humakbang palapit ito. Gagawa na naman ata ng kalokohan.

Umatras siya. Nauutal na nag-usal, na parang iyon ay kalakip ng kaligtasan niya. "B-Bye!"

Joshua's lips quirked. Ilang hakbang lang ang main door ngunit hindi pa ito tuluyang umaalis. At kung aalis na ay gusto niyang i-blurt out ang nasa isip. At tingin niya ay ngayon ang pagkakataong iyon. "I'm... I'm... starting... to plan... to... love you."

Natigilan ang kaharap. Kulang na lang mabitawan nito ang briefcase sa pagkagulat. He was absentmindedly as she blurted out. Ngunit may parte kay Joshua na inaasahan iyon dahil sa daming signs na naipakita na.

His absentminded appearance changed to muddled then to a slight face smile not visible by lips. "Really?" He blinked. "I mean sinusubukan mo na akong mahalin?"

She nodded, concealing her plan.

Tuluyan nitong ibinagsak ang briefcase. He stepped at her standing, embracing her in a second. His one hand is at the back of her head. "Bakit ngayon lang, Lauren?"

Hindi niya alam ngunit nagsimulang manginit ang mga mata niya. Namamasa, nagbabadya.

Hindi niya iyon sinagot dahil ang tanging nasa isip niya ay sinabi niya ito upang kapag lumuwas ito ngayon ay magkaroon ito ng second inquisitive na kailangan pa ba nitong makipagsiping kay Angelina after this confession? This was a manipulation. Ngunit nang isatinig iyon ay may kung anong umusbong sa damdamin niya. Damdaming hindi niya mabigyan ng pangalan.