umay

12

Çığlıklar vardı birbirine karışan sesler vardı . Karşımda ise bir polis ellinde silahı ile arkaya ateş ediyordu ne olduğunu anlamaya fırsatım olmadan güçlü kollar bedenimi sardı . Bilindik kokuydu. Umay'a bakmaya çalışıyordum Asena kolları arasına almış koruyordu onu .

Belime dolanan eller ile yerimden kaldırıldım ağacın kenarına geldik . "Uras , Umay ."

Göğsü önümü kalkan gibi koruyordu silah sesleri de azalmaya başlıyordu . Polislerin sayısı artarken Uras'a alttan bakmaya çalışıyordum adeta burnundan soluyordu . Gözleri gözlerimi buldu . "Sakin ol Umay'ı Asena korur ." Sağıma soluma baktı . "İyi misin ?"

Kafamı salladım . "Neler oluyor ? " Cevap vermedi etrafa bakıyordu silah sesleri bitmişti herkes yavaş yavaş yerinden çıkıyordu . "Uras sana diyorum ne oluyor ?"

Kafasını bana eğdi önüme gelen bir saç tutamını kulağımın arkasına verdi . "Yasmin o konuştuğun adam kimdi?"

"Orhan Kapısız olduğunu söyledi neden ?" Gözlerinin içinde adeta ateş yandı öfkeden kıpkırmızı oluyordu yüzü. Kolunu tutum bu kadar neye sinirlenmişti ki . "Uras söylesene ne oluyor ?"

Derin bir nefes verdi . "Söylemeden bırakmayacaksın demi?" Bilmiş bir edayla başımı salladım . "O konuştuğun adam bir terörist ." Gözlerim kocaman açıldı . Kafamı iki elliyle tutu . "Sakin korkma ben varken kimse size bir şey yapamaz ."

Korkudan tutulan dilimi zorlayarak açtım . "Neden burada bizle derdi ne ki?"

Baş parmağı yanağımda gezindi içimde ki korku her dokunuşunda yok oluyordu . "Sizinle değil benimle derdi var ." Yüzümde nasıl bir ifade gördüyse alnını alnıma yasladı . "Sakin hiç bir şey olmayacak . Sakinleş korkma buradayım." Sesinde güven veren bir ton vardı . Gözlerinin içine bakan bendim bu sefer aklıma gelen soruları sormak için ağzımı açtığımda işaret parmağını dudağımın üzerine koydu . "Şimdi değil Yasmin eve geçince ne sormak istersen cevap veririm ama şimdi değil ."

Yerimizden yavaşça çıktık eli ellimi avuç içine hapis etti . Umay'a doğru yürüdük beraber bizi görünce Asena'nın kollarından çıkıp bize doğru koştu . Aynı anda yere çöküp kollarımızı açtık .Kolları ikimizin de boynuna dolandı .

Biraz uzaklaşıp sağına soluna baktım . "Umay iyi misin ?"

"Kızım korkma baban burada ." Uras , tek kolluyla Umay'ı kucağına aldı diğer elliyle de ellimi tekrar tutu . "Korkma güzel kızım konuş hadi."

Yüzünde ki korku ifadesi yavaşça dağıldı . "İyiyim baba biraz korktum sadece ."

Derin bir nefes verdim . Asena ve Ece de yanımıza gelmişti ikisi de iyiye benziyordu . Eceye baktığımda iyi olduğunun işaretini verdi . Polis sayısı da git gide artıyordu . Uras , Umay'ı kollarıma bırakıp polisler ile konuşmaya gitti . Aradan geçen on dakika sonra ise yanımıza geldi .

"Hadi eve geçelim." Umay'ı kucağımdan alıp arabaya doğru yürüdü . Ön tarafa ben geçerken arka tarafa Ece geçti . Asena polislerle beraber kalmıştı .

"Uras abi beni eve bıraksanız iyi olur ." Uras sadece başını sallamakla yetindi derin düşüncelere dalmış duruyordu .

Ece'yi bıraktıktan sonrada düşünceli hali değişmemişti . Neler olduğunu merak ediyordum . Eve girdiğimiz anda da soru yağmuruna tutmak istemiştim ama hemen Umay'ı yatırmak bahanesi ile kaçmıştı .

Mutfağın balkonunda oturmuş olanları düşünüyordum . Önüme bırakılan kupayla kafamı kaldırdım yanıma oturdu .

Gözleri her zaman ki gibi gözlerimi buldu . "Neden hep gözlerime bakıyorsun ?"