Forty Degrees | Jensoo

4

Jisoo...

Hücremin kapısının açılmasıyla yatağımda doğruldum.

İçeri gelen sevgili müdürümüz Chloe'ydi. Fransızdı ve garip bir aksanı vardı. Özellikle sinirlendiğinde çok komik konuşuyordu.

"Kim Jisoo. Açık konuşacağım. Sizden böyle bir şeyi beklerdim. Sizi uyarmaya geldim. Kang Jenna intikam için bir uzvunu koparabilir."

Jenna bunu deneyebilir. Ama asla başaramaz.

Çünkü bu insanlar benimle denk değil. Kendimi üstün gördüğümden değil, sadece buradaki çoğu kişiden çok daha iyi dövüşüyorum.

"Çıkabilirsin."

Burada bir gün geçirmek bana evi hatırlatmıştı. Evde, depresyona girip asla dışarı çıkmadığım o zamanları. Korkunçtu.

Derin bir oh çekip memurlar eşliğinde hücreden çıktım ve bloğuma döndüm.

"Jisoo?"

Birazda olsa gülüyorum çünkü Jenna'yı ilk defa kendi ellerimle dövmüştüm. Tabii bu daha basit bir başlangıçtı. Asıl intikamdan önce plan yapmalıydım.

Chaeyoung bana hayalkırıklığıyla bakıyordu. Bu bakış yine ne yaptığımı düşündürdü bana. Jenna'yı tepsiyle dövdüğüm için miydi bu? Sanmam.

Jennie ayağa kalktı ve karşıma dikildi. Yüzünde iğrenç bir ifade vardı. Benden tiksiniyor gibi.

Konu kesinlikle Jenna'yı dövmem değil.

"Kendini çok mu zeki sanıyorsun?"

Um, evet? Çünkü ben çok zekiyim. Yada öyle olduğumu sanan bir aptal.

"Ne oldu yine?"

"Hepimize yalan söylerek ne elde etmeye çalışıyordun? Ne amaçlıyorsun?"

"Ne yalanı?"

Acaba Jenna ile olan bağımı mı anladılar? Ama bunda bir kandırma yok. Ben zaten Jennie'ye eski bir düşmanım olduğunu söylemiştim.

"Üç kişiyi öldürmekten hapse girmişken adam yaralama hikayesini neden uydurdun? Hayır Jenna'ya çalıştığını düşünsem onu orada dövdükten sonra mantıklı gelmiyor. Ne yaptığını sadece sen biliyorsun."

"Birincisi, Jenna'ya çalışmıyorum. Hepiniz gördünüz yemekhanede olanları!"

"Ne yapmaya çalıştığın umrumda değil. Bundan böyle kimse Jisoo ile konuşmayacak."

"Jennie. Bunu neden yapıyorsun?"

Ortak olabileceğimizi düşünmüştüm.

"Çünkü bize yalan söyledin. Ve biz burda yalancıları sevmeyiz."

Bana omuz atarak gitti. Chaeyoung üzgün bir şekilde önüne bakıyor, Lisa her zamankinden biraz farklı bir şekilde somurtuyor ve diğer mahkûmlar bana ayıplayan bakışlar atıyorlardı.

Gerçekten ortak olabileceğimize inandığıma inanamıyorum Jennie. Böyle devam ederse tek düşmanım Jenna olmayacak gibi görünüyor.

Odama gittim ve bacaklarımı kendime çektim.

Buradan nefret ediyorum. Dışarda Jenna ile uğraşmak daha kolaydı. İçeride, bir yandan aptal Jennie ve saçmalıkları, bir yandan Jenna'nın yanından ayrılmayan köpekleri... Hepsi sinirlerimi bozuyor. Önce onlardan kurtulup sonra Jenna'yı öldürmeli miyim?

Şimdi, sayesinde tek arkadaşımıda kaybettim.

Jennie'yi düşman edinmek istemiyorum. Ama sırf ufak bir yalan için beni zor duruma düşürüyor.