~Final~

1.3K 128 236
                                    

~5 Yıl sonra~

Telaşla koşuşturan insanlar ve ben. Aynanın karşısında gelinliğime dolu gözler ile bakan ben. Yanımda saçımı başımı kontrol eden Derin. Gelinliğimi düzelten Sıla ve nikâh şahidim Bade. Ne kadar hayır diyeceğini söylesede...

:Ya ben kararsız kaldım diğerini mi denesek.

Bıkkın bir şekilde bana döndü Bade.

:Denediğin 40. Gelinlik. Biraz daha denersen gelinliğe dönüşeceksin.

:Sen ne anlarsın be gelinlikten seni de biliyoruz.

Dedi hemen Sıla. Bade'nin düğün gününü asla unutamıyordum gerçekten kaos üstüne kaos gibiydi. En son Kaya Bade'yi kucaklayıp çıkarmıştı sahneden.

:Benim neyim var be? En azından sizin düğün gibi gitar parçalamadık.

Evet... Sıla düğünde gitar parçalamıştı.

:En iyisi benim düğünüm.

Dedi Derin hemen. Evet kesinlikle onun düğünü en güzel düğünlerden biriydi. Berk ile sevgili kalmamışlardı.
Onlarda evlenmeye karar verdiler. Mükemmel fikir.

:Bir dakika lan?

Diye çıkıştım.

:Ben niye en son evlendim?

:Bu boktan 5 yıl boyunca tıp okudun çünkü! Yemin ediyorum hayatından 5 yıl kaybettin salak.

Tamam kabul buna inanmıyacaksınız ama evet ben cerrah olmuştum. Hemde genel.En genelinden hemde.  Biliyorum sayısal dan tiksinen Işıl nasıl tıp kazandı diyorsunuz ama bende bilmiyorum.

:Ne kaybetmesi be? Cerrah oldum işte.

Üçü birden gözlerini devirdi. Tabi Bade hanım boksör olduğu için bizi baya küçümsüyordu hanımefendi. Bende boksör olmak çok isterdim ama maalesef boks ile aramız baya açılmıştı. Kaya'da aynen onun gibi boksör olmuştu. Kitabı çıksa okurdum... Derin avukat olmuştu. Sıla hala dil okuyordu ve sürekli yurtdışına çıkıp duruyordu. Batu basketbolcu olmuştu. Berk ise antrenör. Evet sürekli bir kavga içerisindelerdi...

Kuzey'in ise araba galerisi vardı ve aynı zamanda okul onun üstüne olmuştu. Şimdi ise hepsi evlenmişti nasıl benden önce evlenebilirlerdi!?

5 yıl kol gibi girdiği için olabilir mi Işıl? Dedi içimden bir ses. Evet olabilir...

:İnanamıyorum gerçekten. O kolejden nasıl mezun olduk lan biz?

Sıla'ya bakıp güldüm. Bade ise hemen söze girdi.

:Asıl biz nasıl o kolejden sağ döndük? Olucak.

Evet cidden nasıl sağ çıktık çok garipti. Tekrar aynaya döndüm. Kendime baktım. Her şey o 5 yılda çok değişmişti. Annem ve Suat amca evlenmiş Bade'ler ile ayrı bir eve çıkmıştık. Üniversite zorla okunmuş götümüzü terletmiştik. Ama en sonunda sona gelmiştik. Gözümün önüne Kuzey ile olan anım düştü bir an

Kantine girmiştim. Okulun daha ilk günüydü. Bir anda önüme hiç tanımadığım bir çocuk geçiyordu. Ona dokunuyordum ama bana dönmüyordu. Sesleniyordum yine bana dönmüyordu. En sonunda geçiriyordum tekmeyi. Elinde ki kahve full üstüne dökülüyordu. Hemen üstünü çıkarıyordu ve ilk o zaman ondan etkileniyordum...

Kapının çalınması ile düşüncelerimden sıyrıldım ağlamak istemiyordum. Çünkü çoktan gözlerim dolmuştu. Bade koşarak kapının açılmasını engelledi.

:Lan kapıyı açsanıza.

:Kuzey defol git uğursuzluk getirir.

Bade'ye bakıp güldüm. Bugünü gerçekten çok önemsiyordu...

~WELCOME TO KOLEJ~        (TAMAMLANDI)       Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin