~WELCOME TO KOLEJ~ (TAMAMLANDI)

~55.Bölüm~

:Kuzey annemin evine niye getirdin beni!

Sinirli bir şekilde arabadan inip kapıyı hızlıca kapattım. Annemle günlerdir konuşmuyorduk bu yüzden şuanda onunla konuşmak istemiyordum.

:Işıl şu arabanın kapısını yavaş kapat.

:Sana bir soru sordum! Burda ne işimiz var!?

:Kadın günlerdir beni arayıp senin nasıl olduğunu soruyor çünkü! Onu biraz anlayışla karşılayamaz mısın?!

:Karşılayamam!

:Gel buraya.

:Gelmiyorum var mı?

Kaşlarını kaldırdı.

:Gel şuraya.

:Yok.

Bana doğru gelmeye başlayınca ne yapacağını anladığım için artık yemezlerdi o yüzden tabana kuvvet Işıl koş! Arkama dönüp koşmaya başladım. Yemin ederim çita ile yarışırdık. Şuan çok pis dejavu yaşıyordum. Kuzey'in emirlerinden de aynen böyle kaçmıştım ve sonum pekte iyi olmamıştı.

:Işıl buraya gel!

:Lan gelmesene!

:Lan ne kaçıyon!

:Ne bileyim ben!

Hayatımın en anlamsız diyaloğu.

:Işıl dur düşüceksin!

:Gelme o zaman!

:Tamam bak duruyorum lütfen koşma düşmeni istemiyorum!

:Söz ver!

:Söz lan söz!

:Durdun mu!?

:Evet!

Durdu mu diye arkamı döneceğim sırada bütün dengem alt üst oldu ve yere bodozlama girdim. Hayır yani ciddi anlamda girdim amına koyayım.  Dudaklarımdan büyük bir çığlık koptu. Bütün vücudumda ciddi hasar var hissediyorum!

:Işıl!

Kuzey koşarak yanıma geldi ve dizlerinin üzerine çöküp bana korku dolu bakışlar atmaya başladı. O kadar kötü müyüm lan?

:Sana demiştim! Ne olur bir kere beni dinlesen?!

:Senin şom ağzın yüzünden! Düşüceksin diye diye düşürdün!

:Lan ben ne yaptım?!

:Ananın şeyin- şaka şaka.

Annesini karıştıramam.

Zorluka doğruldum. Önceden kırılmış olan bacağımda feci bir ağrı vardı. Üstümü başımı temizlemeye başladım. Anasını satayım kendi bokunda yuvarlanmış domuz gibiyim.

:Kuzey...

:Söyle Işıl söyle.

Kollarını bağlamış yandan yandan bana bakıyordu.

:Tamam bak minnacık ufacık küçücük haklı olabilirsin ama-

:Minnacık? Ufacık? Küçücük?

Derin bir nefes verdim.

:Tamam çok haklısın! Ama beni kucağına alıp zorla sokucaktın o eve ne yapabilirdim?

:Şimdi daha kötüsün ve kucağıma almamı istiyeceksin.

Gözlerimi kaçırdım.

:Tamam alma Kuzey.

:İnsanı imandan da insanlıktan da her boktan çıkarıyorsun.