~WELCOME TO KOLEJ~ (TAMAMLANDI)

~50.Bölüm~

~Okurlarım olucaklardan ben sorumlu değilim lütfen ama lütfen sakince okuyun sizi seviyorumm~

~Işıl~

Hani bazen boku tam olarak yediğiniz sahneler olur ama bakın ciddi ciddi yediğiniz. Evet aklınıza geldi demi? Heh tamam biz şuan boku bile yiyemiyoruz amına koyayım! Bizim ekip ve Arda başımızı önümüze eğmiş müdürün odasında öylece azar yiyoruz.

:Hayır yani anlamıyorum burası okul! Vatan mı savunuyorsunuz oğlum her gün her gün kavga dövüş!

Kuzey bile babasının azarını yiyordu şuan. Yazık boz ayım Arda'yı fena benzetmişti...

:Cevap versenize!

Kimseden ses çıkmayınca el mecbur yine ben konuşmaya başladım.

:Müdür bey şimdi şöyle-

:Özellikle senden Işıl senden beklemezdim kızım. Anlat bakayım ne oldu?

:Hocam şimdi bizim Arda-

:Hayır yani okul okul değil Çanakkale boğazı! Ne diyorsunuz millete burdan geçiş yok felan mı? Anlat sen hadi.

:Hocam Arda geli-

:Gerçekten kınıyorum sizi!

:Ulan bir durda konuşayım la-! Yani müdür bey konuşmama izin vermiyorsunuz ki?

:Ne anlatıcaksın ne! Kim dedi sana anlat diye?! Valla yazıklar olsun size.

Lan sen demedin mi konuş diye Allah'ın bipoları! Kuzey kusura bakma ama baban yani harbili bipolar.

Derin'in kulağına doğru yaklaşıp fısıldadım.

:Adam bipolar.

Derin gülmemek için dudaklarını bir birine bastırdı.

:Sus gerizekalı.

Dedi aynen benim gibi kısık bir sesle.

:Şimdi sizi son kez uyarıyorum bu olaylar bir daha tekrarlanırsa hepinize disiplin cezası veririm!

:Ama hoca-

:Sus sen! Daha okula geleli saat bile olmadı kavga çıkarıyorsun.

Arda sinirle kafasını eğdi. Kuzey ise gayet rahat bir şekilde duruyordu. Tabi rahat olur babası sonuçta.

:Çıkın şimdi dışarı.

Hepimiz teker teker dışarı çıktık.

:İyi götü kurtardık yine.

Batu'ya bakıp güldüm.

:Harbi iyi yırttık yoksa sizin yüzünüzden disiplinlik oluyordum.

Kuzey kaşlarını kaldırıp bana döndü.

:Tekme atan ben miydim cadı?

Bende kaşlarımı kaldırıp ona döndüm.

:Ağzına yumruğunu sokan ben miydim boz ayısı?

:İki dakika kavga etmeseniz götünüzde kurt biter demi?

Kaşlarımı çatıp Berk'e baktım.

:Bunu diyebilecek son kişi bile değilsin Berk.

:Neden miş?

Alayla güldüm.

:Derin ile kavgasız bir gününüzü hatırlamıyorum. Ayrıca siz barıştınız mı?

Derin ve Berk bir birine baktı. Sonra ise gözlerini kaçırdılar. Galiba barışmışlardı ama araya mesafe girmiş gibiydi.

:Ben cevabımı aldım.