13- This too will pass

231 6 0
                                    

Pleun' pov

'UNO!!' roep ik. 'godverdomme' zeg matthy en legt een blauwe 4 op een gele 4. 'Dat komt goed uit' zeg ik en leg mijn laatste blauwe kaart af. 'makkelijk' zeg ik. Matthy lacht naar mij. 'nog een potje?' vraag matthy en ik knik. Twas wel tof. Lekker in het zonnetje met een cola en met mijn broer wat uno spelen. Matthy geeft acht kaarten aan mij. Ik moet wel zeggen dat uno niet ideaal is met 2, het is te makkelijk haha. Matthy legt de eerste kaart en dan komen Raoul en koen weer thuis. Ze hadden een vergadering voor de nieuwe merch. 'oohh uno' roep koen 'mogen we meedoen?' 'ja tuurlijk' zegt matthy en koen en Raoul komen op de bank zitten. De vibe was gelijk weer heel anders.

Matthy's pov

Raoul en koen komen op de bank zitten om wat uno te spelen met mij en mijn zusje. Je ziet haar meteen dichtklappen. Ze is veel stiller en zet haar op de achtergrond. Misschien zit de sociale angst in de familie. Ik had dat vroeger ook en nu nog altijd. 'na dit potje ga ik naar boven' zegt ze plots. Terwijl er daarjuist tegen mij zij dat dit het leukste vond van de afgelopen 2 maand. En dat zegt al veel. Alleen weet ik natuurlijk niet wat er de afgelopen weken zijn geweest voor haar natuurlijk. 'ga je niet met ons gezellig eten straks, we eten shusi' je ziet haar bedenkelijk kijken. Shusi is haar lievelings eten en dat wist ik daarmee dat we het vanavond eten. En natuurlijk vinden de jongens en ik dat ook geen straf. 'oké dan' zegt ze. Dat is voor mij een opluchting een beetje sociaal contact zal haar goed doen.

Ze moet de jongens leren kennen natuurlijk, ze kan niet voor altijd op haar kamer zitten. Ze kijkt bang naar haar kaarten. Alleen wist ik niet of ze stress had voor te eten of voor het potje uno dat we aan het spelen waren. Ik hoor iemand de schuifdeur open doen. Het is die kleine Brabander met 5 biertjes in zijn hand. Koen en raoul juigen. 'het is vrijdag boys' zegt robbie en deelt de biertjes uit. Mijn zusje is 15 dus die blijft er maar af straks krijgt ze nog een alcohol verslaving. Dat is overdreven maar als het mentaal niet goed gaat met haar weet je maar nooit.

'oké planning' zegt rob. Elke vrijdag overlopen we de draaidagen en wat we gaan doen. 'morgen die begrafenis van je ouders zeker, matthy?' vraagt rob. ' ja klopt' zeg ik en ik zie in mij ooghoek een meisje van 15 steeds dieper zakken. 'en dan zondag die opnamens in het tikibad.' Zegt rob. 'ja en daar hebben we nog een 6de persoon voor nodig.' Zegt milo. 'wil jij niet mee pleun?' vraagt koen. Ohow hoe gaat ze daar op reageren.

Ze zakt steeds dieper en word wat rood. 'je mag er over nadenken hoor zusje' zeg ik. Ze vrijft met haar hand over haar armen. Waarop ze zegt 'nee ik.. ik kan... ik wil niet mee' zegt ze half stotterend half bijna huilend . Er waren dingen dat ik nog niet wist. En wou er heeeel graag achterkomen.

Silence is also an answerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu