Silence is also an answer

34 - the smell after rain

Matthy's pov

'bro je kan dit nooit meer winnen' zegt milo. We zijn een eetwedstrijd aan het opnemen op een of ander marktje en ja koen staat weer achter. Maar ik zit niet echt in mijn gedachten bij de video. Ik zit vooral te denken aan mijn zusje. Ze slaapt nog vast of wat als ze haarzelf iets aandoet. Hadden we haar niet beter meegenomen? Nee ze is oud genoeg. het komt vast wel goed bij haar. het ging sowieso al beter met haar dan vroeger. Vroeger was ze mentaal echt onder nul nu denk ik wel dat het beter gaat met haar.  oké terug focus op de video.

Even later krijg ik een berichtje. We zitten midden in de opnamens maar besluit tog even te kijken. Wat als het pleun is dan is het wel belangrijk dat ik even kijk.

'Matthy lees dit op je gemak na de opnamens samen met de jongens. Matthy, mijn broertje en mijn jongens. Dank je wel voor alles❤' lees ik.

'FUUCKKK' roep ik meteen. 'bro we zitten in opnamens' steek je telephone eens weg'  hoor ik milo nog zeggen. 'wat is er maatje' zegt robbie. 'ik denk dat pleun iets heeft gedaan met haarzelf' zeg ik en ik laat het berichtje zien aan de rest. 'fucking hell dat is niet goed' zegt koen. Iedereen is een beetje in shock en ik ben helemaal verstijft. 'we moeten naar huis' zegt koen. Iedereen knikt en in een paar seconden zitten we al weer in onze bus.

Het is fucking 2 uur rijden. Elke minuut is al te lang. Ondertussen zit ik veel na te denken. Wat zou ze kunnen gedaan hebben. Ging het dan zo slecht met haar. koen zit achter het stuur en rijd zeker met 200km/uur over de autosnelweg. Je voelt echt de spanning in de auto. Ahh ik hoop dat we optijd zijn of dat ze überhaupt niets heeft gedaan met haarzelf.

Na 2 uur komen we eindelijk aan. In sprint meteen uit de auto en de andere boys zitten mij achterna. Iedereen wou zo graag weten wat er aan de hand was maar iedereen was ook zo bang voor wat we te zien zouden krijgen. koen draait met zijn sleutel het huis open. Iedereen rent meteen naar pleun haar kamer met koen voorop.

We doen haar duur open 'fuck' zegt koen en zijn tranen staan al in zijn ogen. Ik kom ook binnen lopen en daar treffen we pleun aan. Ze ligt op de grond. Raoul stormt er meteen naar toe om te kijken of ze nog ademt maar helaas. 'bellen we 112 nog?' vraagt Raoul. Niemand antwoord iedereen is in shock. Haar armen liggen helemaal open en ze heeft nog een mesje vast. Onder haar armen ligt een plas bloed, ze is veel bloed verloren. Op haar bed liggen 2 pakken paracetamols die helemaal leeg zijn 'ze heeft gewoon de paracetamols van mijn kamer gehaald en die allemaal ingenomen' zeg ik met tranen in mijn ogen. 'hoeveel waren er dat?' vraagt robbie. 'een stuk of 40' zeg ik.
ondertussen rollen de tranen van mijn wangen en de andere jongens zitter er ook niet ver van.

'Ik ga 112 bellen misschien kunnen ze nog iets doen' zegt raoul terwijl hij al naar de gang stapt. Ik besef niet wat er hier allemaal gebeurt maar ik denk wel dat de 112 niets meer ga kunnen doen...