CAN'T GET OUT

CHAPTER 12

(Sheena's POV)

I'm here inside the library right now, pagkatapos kasi ng tambay namin sa cafeteria ay nag kanya-kanya naman kami ng pinuntahan. Si Aiah at Stacy ay pinuntahan si Maloi wala kasi sya kanina pa. Si Mikha,Jhoanna at Gwen of course, pumunta naman sila sa classrooms nila dahil mag sisimula na daw ang mga klase nila.

Naisipan ko namang pumunta muna dito sa library, ewan ko pero gustong-gusto ko muna ng tahimik na lugar.

Kani-kanina lang kasi ay dinalaw na rin ako ng inis, at dahil yun kay Gwen. Nag kaibigan kami kanina sa parking lot dahil sa iisang lugar. At ang kinaiinis ko lang ay yung hindi man lang nagpaka gentlewoman sakin, ganun na ba talaga sya? Like I know I don't know much about her but I'm trying my best to be friends by her, pero hindi talaga kami nnagiging okay. At hindi ko rin alam kung bakit ganun na lang ako kadaling nainis, mababaw lang naman na dahilan yun.

Weirdo me.

I stand up and walk my way to the bookshelves, ibinalik ko yung librong binasa ko at naghanap ng iba.

Nahanap ko nga yung gusto kong basahin pero nasa tuktok naman, I tried to reach for it pero mukhang kinulang talaga ako sa height.

"Ba't ba kasi dyan ka pa nakalagay?" Inis kong sambit habang nakatingin sa librong hindi ko maabot.

"Baliw ka ba talaga para kausapin mo ang libro?"

Agad akong napalingon sa nag salita, and I'm not expecting who it is.

It was Gwen.

"Why are you here?" I said, she smirked.

"Library is for everyone."

I close my eyes and took a deep breath, pinipigilan kong hindi mainis. Pilosopo kasi.

Hindi ko na ito sinagot pa at sinubukang abutin ulit and libro.

"Let's talk." I heard her spoke again that got my attention.

I look at her and it shocked me when I saw her standing at my back, she's so close, we are so close.

Napaangat ako ng tingin sa mukha nya at nakatitig lang ito ng seryoso sakin, at dahil dun ay naging abnormal agad ang kabog ng dibdib ko. A stranger feeling hit me again, and I can't explain what it is. Tila bago lahat sakin ang halo-halong nararamdaman ko.

"What?" Luckily I managed to act like nothing's going on inside me.

"Let's talk about the dance." She said.

"So?" I said raising my left eyebrow.

"Let's talk about the schedule."

"Okay?" Tila nainis naman ito dahil sa sagot ko, mas madali syang mainis promise.

Ngunit bigla na lamang akong napasandal sa bookshelf na nasa likod ko sa hindi ko inaasahang gagawin nya.

She moved closer at binakuran ako ng isang braso nya.

Taranta akong napatingin sa paligid at baka may nakakakita samin, pero agad din akong napatingin sa mga mata nyang nakatitig ng deretso sakin.

I don't know how to act.

"Talk to me properly and don't waste my time for making me irritated." She spoke again like she's threatened me by her words.

Pero hindi pa rin ako nagpatalo at nagawa ko pang manghalukipkip habang nakikipag kumpetensya sa kanyang makipag titigan.

"So ano na nga?" Sambit ko.

"Ano bang araw gusto mong mag practice?" Saad nito at sa wakas ay umatras na rin ito.