CHAPTER 17

92.9K 1.1K 108
                                        

"Zanzea!"

"Don't touch me! I said don't t-touch me!"

Pigil na pigil ko ang mga luha ko habang tinatabig ko ang mga kamay niya na pilit akong hinahawakan. Sinusundan niya ako at medyo nakalayo na kami sa kotse niya.

"Please, let's talk first...will you please listen to me—"

"Sabing huwag mo akong hawakan eh! Malinaw na sa'kin ang lahat, buntis siya at ikaw ang ama! How dare you? Pagkatapos mong mangako na hinding-hindi mo ako sasaktan maririnig ko 'yon mula sa kaniya?!"

"Zanzea listen to me...come on, come here baby please, huwag kang tumawid Zanzea tang ina naman oh! Zanzea—"

Parang hinalungkat ang tiyan ko dahil sa lakas ng pagbusena ng sasakyan na humahangos papalapit sa'min. Natulala ako dahil mabilis niya akong hinila, may limang sasakyan na nagkabanggan ang likod ng kotse nila. Buti hindi malakas ang impact nito.

"What the hell Morgan? Anong nangyayari? Bakit dito kayo sa gitna ng daan nag—"

Nagulat ako dahil yung limang sasakyan na sinasabi ko yung mga kaibigan niya pala.

"What the f*ck! Belcher iatras mo ang kotse mo!"

"Kumalma ka diyan Develios naalog ng husto ang utak ko!"

"Oh f*ck!"

Bigla nalang kasi may dumating na patrol car at may nakita akong tatlong pulis at kinausap silang limang.

"Bitawan mo ako!"

"Zanzea, stop being stubborn! Can't you see what you did? Because of your stubbornness, nagkabanggan ang limang devils at—"

"Do not follow me and blame me as if you did nothing wrong! Stay away from me, and I won't go home with you anymore! I don't want to see you anymore!"

"Zanzea!"

I immediately looked for Kuya Derick's name in my contacts and called him. He quickly took my phone and turned it off because Kuya Derick answered my call promptly. We locked eyes until I turned away from him. I didn't want to cry in front of him, but it felt like I was being torn apart from the intense pain.

He said, not to cry in front of other people except him because he would calm me down. But if I cried in front of him, I felt like he would also laugh at me and mock me. I felt nothing but numbness.

"Zanzea, listen to me please...mag-usap muna tayo bago ka magalit sa'kin,"

"Huwag mo akong hawakan! Ano pa ang pag-uusapan natin? Kung paano mo ako niloko?"

Napalingon ako sa limang sasakyan na sunod-sunod na huminto sa gilid namin. Napaiwas ako ng tingin at akmang maglalakad ulit ako ngunit mabilis niya akong binuhat at pinapasok sa kotse ni kuya Curt.

"Let me go!"
Galit kong angil dahil mabilis niyang isinara yung pinto.

"Curt, at your hospital please. Zia called me about her pregnancy at ayaw niyang pakinggan ang gusto kong sabihin,"

Mabilis na pinaharurot ni kuya Curt ang sasakyan niya at tinabig ko na naman ang kamay niya at lumayo ako sa kaniya.

"Tsk, kaya pala kung mag-away kayo halos wala na kayong pakialam kahit nasa gitna na kayo ng kalsada. Kung mabilis lang yung pagpapatakbo ko siguro lumipad na ako nang mabangga ko ang likod ng kotse ni Colt. Pero Zanzea, tama ang desisyon mo, hiwalayan mo na 'yan lolokohin kalang ng—"

"Damn you Belcher! Tang ina naman oh! Ikaw ang nakakaalam ng lahat tapos ilalaglag mo ako?"

He angrily said beside me, and I couldn't even bring myself to look at him because I was extremely furious. I didn't even know how I managed to hold back my tears when my heart was aching so much. I just heard Kuya Curt's loud laughter while driving.

DEVIL'S WRATH 5: Welius Morgan (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon