DEVIL'S WRATH 5: Welius Morgan (COMPLETED)

CHAPTER 9

WARNING: RATED SPG!

(This chapter contains explicit sexual content, coarse language, and potentially provocative scenes. Reader discretion is advised.)

Pinigilan ko ang mga luha ko ngunit nanginginig na ako sa sobrang inis, halo-halo ang emosyong nararamdaman ko. Hindi siya nagsalita at nakaigting lang ang panga niya habang mabilis na nagmamaneho. Lumiko siya ng daan at hindi ito ang daan pauwi sa bahay.

"Itigil mo 'to!"
Napakapit ako sa seatbelt na nasa gilid ko dahil mabilis niya itong itinabi. Tinanggal niya ang seatbelt niya at galit siyang napalingon sa'kin.

"You want to go there because that f*cking Randolph was there?! What, are you planning to elope as you planned? Talk to me!"
He held me by both shoulders, and I felt his grip tighten, his hands trembling, and his eyes blazing with anger.

"Talk to me, talk to me, Zanzea. Do you really love him? Bakit mo hinayaang angkinin kita kung mahal mo siya?"
Malamig na boses niyang sabi.

"At bakit mo ako inangkin kung mahal mo si ate Zia?"
Puno ng hinanakit kong tanong sa kaniya.

"I don't f*cking love her. Ikaw ang mahal ko Zanzea, ikaw! Tang ina! Pero tinatakbuhan mo ako! M-May mahal ka pang iba, natatakot ka pa sa'kin. Do I look like a monster kaya ba hindi mo magawang makita ang malalim na pagtingin ko sa'yo? Alam mo bang parang sasabog na ako sa tindi ng galit, selos at pagkamuhi sa tuwing nakikita kitang hawak ka ng iba? Alam mo ba ang sakit nang kinampihan mo siya kanina? Alam mo ba 'yon?"

Inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at umiwas ng tingin sa kaniya.

"Tama na, k-kalimutan nalang natin ang nangyari sa atin kagabi. N-Nadala lang tayo pareho, m-mahalin mo si ate Zia at ako na ang bahala sa sarili ko."

"No, don't say that. Zia is just my fling, she knows that. She knows that there's nothing between us, she assumed there was but I never courted her. I don't even say the words 'I love you' to her, believe me, please baby please."

"Stop bothering me, I don't want to believe you anymore."

"Zanzea please, maawa ka naman sa'kin oh. Baby, I'm hurt by what you're doing. Stop running away from me."

"Ano ba!"

Nagpumiglas ako dahil hinila niya ako at isiniksik ang mukha niya sa leeg ko. Natigilan ako at may kumirot sa dibdib ko nang marinig ko ang pagsinghot niya, may nararamdaman din akong mainit na likidong dumadaloy sa bandang leeg ko pababa sa dibdib ko. Is he crying? Napatulala ako at hindi makapaniwala.

"Mahal kita Zanzea, ikaw ang laman ng puso at isip ko. Hindi ko...makakayang mawala ka sakin, hindi ko alam—kung sinong psychiatrist ang gagamot sa'kin kapag tinaboy mo ako. Akin kalang, akin ka."

Natuod ako dahil isiniksik niya pa lalo ang mukha niya sa dibdib ko. Kinapos ako ng hininga dahil sa tindi ng pagkabog ng dibdib ko, hindi parin ako makapaniwala sa mga sinasabi niya.

"You think I'm just angry and I don't want you, but God knows how much I've waited to own you. I'm crazy about you if only you knew."
And I heard him sniffle again, I bit my lip and stared at him as he broke away from me and pressed his face against my cheek.

"Forgive me for being rude with you, but please don't hate me, baby. Please, I'm begging you, please. I love you, Zanzea, believe me, I love you damn much."

I swallowed and held back my tears, but I couldn't take it anymore, I sobbed as he repeatedly kissed my cheek. Pinagsusuntok ko siya sa dibdib dahil naiinis ako sa lahat ng ginagawa niya sa'kin. Bakit ngayon pa siya nagtapat gayung handa na akong maglayas at layuan siya?