CHAPTER 18

102K 1.1K 222
                                        

Napainat ako ng braso at may natamaan akong katawan ng tao kaya napadilat kaagad ako. Nangunot ang noo ko nang makita ko siyang nakahiga sa tabi ko, napalingon ako sa pinto at literal na napaawang ang mga labi ko. Paano siya nakapasok eh nasa loob yung lock?

Did he really destroy the door lock? Pero paano? Sa naalala ko kagabi, matagal siyang nagwawala sa labas at kinakalampag niya pa ang pinto. Huling narinig ko bago ako nawalan ng ulirat ay ang malakas na pagsigaw niya ng pangalan ko. At wala naman akong may narinig na anumang tunog.

Inalis ko ang binti niya ngunit nagising kaagad siya.

"Baby...galit ka parin ba sa'kin?"

"Let me go, kailangan ko nang maligo dahil may pasok pa ako,"

"Zanzea please, ilang oras akong nagmakaawa sa'yo sa labas at—"

"So kasalanan ko pa?"

Nangunot ang noo niya at bumangon siya mula sa pagkakahiga at napatitig sa'kin.

"Zanzea...bakit galit na galit ka sa'kin? Tell me the reason,"

"Bitawan mo ako, ayokong ma-late sa first class ko,"
Hinila nalang niya ako bigla sa braso kaya hindi ako nakaalis sa puwesto ko.

"Stop running away from me; I want to fix everything, but you? You choose to push me away. Let's fix this, tell me why you're angry with me. She's not pregnant with me, and it's clear that I chose you. Why are you still mad? Please tell me," I averted my gaze and removed his hand that was wrapped around my waist.

"I'm angry with you because you have so many women. You said you loved me from the beginning, and yet you still tasted others. It annoys me to imagine that all your flings, natikman mo silang lahat, Welius! If you truly love me, hindi mo na magawang tumikim ng iba!"

"T-That was a long time ago, Zanzea. I don't even remember their names. If I appeared dirty in your eyes, then I'm sorry, I'm really sorry. Please forgive me, I promise you'll be the last woman to possess me. Even if they tempt me, just please forgive me,"

"Lokohin mo lola mo Welius Morgan!"

Napatitig nalang ako sa kaniya nang lumipat siya ng puwesto, tila may kuryente na dumaloy paakyat sa binti ko nang hinalikan niya ang talampakan ko habang matiim siyang nakatitig sa'kin.

"I'm so sorry, baby... I'm really sorry, I'm sorry,"

I couldn't move as he continued to plant kisses on my instep, moving up to my thighs.

"I'm sorry, please, I'm sorry," He kissed my hands too while uttering those words. I remained silent, so he returned to my instep and asked for forgiveness again. God, where did this demon come from? Bakit ganito siya manuyo?

"Enough! You're forgiven,"

He paused in kissing my instep and looked up, joy evident in his eyes. He immediately crawled towards me and enveloped me in a hug. However, I quickly stopped him just as he was about to kiss me on the lips.

"You're forgiven but no more kisses, wala naring kainan at subuan na mangyayari,"

"What? B-But—"

"No buts, that's your penalty,"

"Pero baby that's not a penalty, that's a torture,"

"Shut up, alis na maliligo na ako,"

Ngunit hindi siya gumalaw at nakita ko siya napalunok at nagbaba ng tingin. Napahawak din siya sa batok niya at napahilamos ng mukha.

"Pinapatawad na kita pero ayaw na kitang makatabi pa Welius, nakakaturn off ka kasi,"

Napalingon siya sa'kin at para bang naestatwa siya sa kinauupuan niya. Gumalaw-galaw ang adams apple niya at nakaawang din ang mga labi niya. Nakita kong namumula ang tenga niya at ganun din ang pisngi niya, but I can't take it anymore, natawa ako sa reaksiyon niya.

DEVIL'S WRATH 5: Welius Morgan (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon